8 Νοεμβρίου 2012

ΚΑΔΟΣ ΑΠΟΡΡΙΜΑΤΩΝ


Έχω την ανάγκη να ουρλιάξω τόσο δυνατά ώστε να σπάσει ο ουρανός.
Να πέσει στα πόδια μου σε χίλια δυο μικρά κομμάτια
και εγώ να μην τα μαζέψω από γινάτι.
Να νιώσει πως είναι να διασπάσε και να συμμαζεύεσαι μόνος σου.
Κουράστηκα να αυτοκανιβαλίζομαι,
για να μου υπενθυμίζω πως υπάρχω ως οντότητα.
Πόσο δύσκολο είναι να δει κάποιος τα μάτια;
Με ψαχουλεύω μήπως και τα έχασα κάπου στη διαδρομή.
Να πάρω φόρα να με πετάξω στον τοίχο θέλω
και αυτός για μια φορά να διαλυθεί.
Ασφυκτιώ σήμερα με το κορμί που κουβαλάω.
Να το αλλάξω να φορέσω άλλο όμως δεν γίνεται.
Περιφέρομαι μαζί του αναζητώντας
κάποια θεωρία που θα με γαληνέψει.
Να γίνω χείμαρρος να μπω μες στης ψυχής μου τα σωθικά
και να τα πνίξω όλα επιθυμώ για απόψε.
Θα πνίξω και εσένα μαζί με αυτά κι έτσι ματαιώνω τα σχέδια.
Με ματώνω με ήρεμα ρυάκια
για να αποφύγω να σε πληγώσω.
Ναι,μέσα στα νεύρα για όλα
και τα τεράστια χι που ζωγραφίζω πάνω τους
εσένα σε βάζω πρώτη σκέψη.
Ο κάδος των σκουπιδιών τραντάχτηκε
μα εγώ δεν σταμάτησα να πολεμώ μαζί του.
Κάδος εναντίον κορμιού.
Κορμί εναντίον κάδου.
Ακόμα δεν κατάλαβα ποιος ήταν ο πιο μίζερος
σε αυτή την διαμάχη
και πιο φορτίο από των δυο βρομούσε απαξίωση.







15 σχόλια:

  1. Ανώνυμος8/11/12 10:12 π.μ.

    Εχθές έβρεξε και νομίζω πως η βροχή ξέπλυνε τους ενδοιασμούς σου και άφησε τις σκέψεις σου ελεύθερες. Μην τα βάζεις με τους κάδους, ίσως μέσα τους να έχουν πεταμένες ελπίδες, σκοτωμένα όνειρα και ξεπεσμένες σκέψεις. Μην πλησιάζεις εκεί, εκεί είναι κρυμμένη η κατάντια του κόσμου.
    Όσο και να 'ναι μελαγχολικές οι σκέψεις σου και πάλι δεν αξίζουν ούτε καν να περνούν δίπλα απ' τους κάδους, πόσο μάλλον να μαλώνουν μαζί τους.
    Ξημέρωσε μια νέα μέρα. Το φως μάλλον έχει θυμώσει με τον ουρανό και δεν ξεμυτίζει και εκείνος πείσμωσε και σήμερα φόρεσε το γκρι του πουκάμισο. Ελπίζω όμως η μέρα σου να είναι φωτεινή και οι στιγμές σου πολύχρωμες για να στολιστεί το πρόσωπο σου με ένα μεγάλο, αληθινό χαμόγελο! Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χθες εβρεξε και δυνατα και πολυ...κατι ξεπλυνε και κατι εκρυψε σαν στοργικη μητερα μεσα σε καθε της σταγονα...
      χθες δεν ηταν μελαγχολια τοσο (δεν αφηνει και πολλα περιθωρια η βροχη για αυτο) ηταν νευρα αλλα οχι θυμωμενα,του γαμωτου τα νευρα που θες να τα πεταξεις ολα γιατι δεν σου χωρανε ή δεν τους χωρας...
      οπως ακριβως το ειπες για τους καδους χωρις το ισως.και εδω βαζω το δικο μου ισως.ισως να ηταν μια προκληση του γαμωτου που εχουν ολα αυτα μεσα του,ισως να ηθελα να τα απελευθερωσω ή και παλι μονο αυτος μπορουσε να καταλαβει αυτην την οργη του μη θυμου που με κυριευσε χθες...(συναισθηματα χωρις αναλυση που σε κυριευουν και φευγουν οπως η μπορα της βροχης,δεν τα σκεφτεσαι τα βιωνεις μονο)
      σημερα ειναι μια ιδανικη μερα για εσωτερικο ψαχουλεμα,χωρις το φως του ηλιου να σου τυφλωνει τα ματια και να σου κρυβει στις χαραμαδες τα εντος σου.καταλαβαινεις πως θα την εκμεταλλευτω στο επακρο!!!!
      να εχεις μια μερα γεματη σταλαγματιες ονειρων καλη μου Queen, με χαμογελα στο προσωπο σου :DDD

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος8/11/12 11:22 π.μ.

    μικρο μου....μικρο μου.....
    εγω ειχα χτες μετωπικη με πορτα κι ενα ωραιο καρουμπαλο μεσα στη νυστα μου... :ο(
    Ποσο σε νιωθω να'ξερες....χτες βραδυ νομιζα οτι θα ανοιξει το κεφαλι μου στα δυο!!! Σαν δυο τρυπανια να προσπαθουσαν να χυσουν εξω ολα αυτα τα γραναζια που το τριβελιζουν ωρες-ωρες!
    Γραφεις ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ!!!!! Λατρευω τον τροπο που "δινεσαι"....
    Τον λατρευω, λεμε!!!!
    Η φωτο που διαλεξες με αγριευει λιγο....μα και της ψυχης μας τα τερτιπια δεν μας αγριευουν?
    ελπιζω να ειναι καλυτερη η διαθεση σου σημερα, παρολο που δεν βοηθανε τα γκριζα πεπλα του ουρανου...
    να ερθω να σε πιασω απο το χερι, να το σφιξω! να σε κανω να κοιταξεις με τα θλιμμενα ματια σου τον ουρανο? Δεν ειναι γκρι, δεν κλαιει!
    Εχει απο πισω του γαλαζιο φωτεινο και ομορφα συννεφακια!!!
    Ελα καλο μου....χαμογελα μου!!! ξεχνα τα ρυακια,ξεχνα τα σκουπιδια,ξεχνα τον πονο...ξεχνα τα ολα!!! Ξημερωσε ξανα και ειναι μια νεα μερα!!!
    Εισαι απιστευτος....απιστευτος ποιητης....σε ενιωσα μεχρι μεσα μου! Καταλαβαινεις?!

    Vailie*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το καταφερες τελικα το καρουμπαλακι εε;!δεν θελουν με τιποτα να κανουν πισω ουτε οι πορτες τελικα ;)ενδεικτεται η βροχη και τετοιες καταστασεις :)
      μια εικονα χιλιες λεξεις και συναισθηματα δεν λενε;;;δεν ειναι κακο να μας τρομαζει,αν μας αρεσε δεν θα προσπαθουσαμε να το αλλαξουμε ;)
      ειναι ο καιρος μου μπορω και ταξιδευω μεσα του απαρατηρητος...τωρα θα χαλασω την διαθεση σε πολλους αλλα μακαρι να συνεχισει λιγο ακομα ετσι για να προλαβω να σεργιανισω λιγο ακομα...
      απλωνω το χερι μου...δεν ξεχνιουνται ειναι εκει...αλλες φορες επισημαινουν την υπαρξη τους και αλλες παλι κινουνται διακριτικα.
      για οοοοοοοοοοοολα τα καλα που εγραψες....δεν υπαρχει μεγαλυτερη μαγεια και τιμη απο το ενα κομματι σου να αγγιζει το κομματι καποιου αλλου και χαμογελαω κοκκινιζοντας κι ας μην ειμαι ολα αυτα...ειμαι απλα εγω χωρις γυρω γυρω κορδελιτσες πονηρουλα :)
      μια νεα μερα ξεκινησε ας την απολαυσουμε με οτι μας φερει!!!καλημεραααα:)

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος8/11/12 12:44 μ.μ.

      αερινα και βροχινα φιλια....χωρις κορδελιτσες!!!
      Χιχιχιχι!!! θα το σκεφτομαι οοοολη μερα και θα σου χαμογελω...
      ειναι μαγεια, αληθεια....και ειναι εδω μεσα....
      Εμενα προσωπικα με ξετρελλαινει αυτος ο καιρος....βυθιζομαι αργα-αργα σε μια μελαγχολια, σαν να μπαινω βημα-βημα στη θαλασσα, μεχρι να με σκεπασει το νερο.....
      Ας την απολαυσουμε παρεα! ;ο)
      vailie*

      Διαγραφή
    3. το ξερεις πως η απολαυση ειναι πιο εντονη οταν δεν εισαι μονος ;)
      μεχρι την τελευταια της ρουφηξια κοριτσι των σκιων ;)
      ομορφη εικονα δημιουργησες...οντως ετσι αργα αργα μεχρι να γινεις ενα με τη θαλασσα και να χαθεις μεσα της...(να μη μενεις για παντα γοργονα ομως...να ξαναβγαινεις στην στερια για να συνεχιζουμε την κουβεντα που παντα αφηνουμε μιση επιτηδες)

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος8/11/12 2:12 μ.μ.

      Μπορω να καθομαι στα βραχακια διπλα στην ακτη...αν ερχεσαι εκει θα σου μιλω....και μετα θα ξαναχανομαι στην υγρη αγκαλια....
      Μπορω να ειμαι και στην σκοτεινη πλευρα του φεγγαριου...θυμασαι? και να ακους το γελιο μου καπου πισω σου, μεσα απ'τις σκιες , κατω απο το γεφυρακι που περνας στην ερημη την πολη.....
      Να θυμασαι τα λογια σου: η απολαυση ειναι μεγαλυτερη οταν την μοιραζεσαι...
      Επιτηδες! χιχιχιχι.......μικρο μου...... ;ο)

      vailie*

      Διαγραφή
    5. σιγα μην αφησω μιση της μιση μας κουβεντα!εννοειται πως θα ερχομαι!:)
      εσυ θα χανεσαι στη θαλασσα,εγω στους δρομους ομως κοινο σημειο συναντησης η σκοτεινη πλευρα του φεγγαριου που ξερει να κρυβει με αγαπη :)))
      το ξερω πως εισαι εκει, διπλα μα και απομακρα αφου υπαρχουν σκιες για να κρυφτεις ;)))
      χμ....αυτακια μεγαλωσαν σιγουρα :)))))))

      Διαγραφή
    6. Σαν της Αργουεν στον αρχοντα των δαχτυλιδιων..... :οp
      Μπορω να κρυβομαι απλα στην δικη σου σκια...δεν χρειαζομαι πολυ χωρο.....χιχιχι.....

      Διαγραφή
    7. τωρα που κανει και κρυο μη εισαι και πολυ μακρια και μου κρυωσεις :)
      χεχεχε!σαν αυτη ειναι χαριτωμενη για αυτο θα συμφωνησω ;)

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος8/11/12 11:25 π.μ.

    Σε αναζήτηση ενός γιατί, αέναες εικόνες αγανάκτησης
    με υπέροχα χρώματα στον πρωινό ορίζοντα της ψυχής σου.. έστω
    κι αν όλα τα γιατί, στοιβάζονται σε έναν κάδο από σκουπίδια!
    καλημέρα φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μεσα σε λιγες λεξεις εκρυψες παλι τα νοηματα....
      τι να πω οταν ηδη τα εχουμε πει μεταξυ μας χωρις λεξη;;....
      με ολα τα χρωματα καλημερα φιλε μου και για σενα!

      Διαγραφή
  4. αυτή την ανάρτηση πραγματικά νιώθω
    πως την έγραψα εγώ
    για χίλιους λόγους
    με χίλιους τρόπους.
    εγώ σαν να διάλεξα την εικόνα,
    εγώ σαν να επέλεξα τη μουσική...
    το κράτησα το κράτησα
    αλλά θα σκάσω να μην το μοιραστώ και μαζί σου
    και ας με λες χαμόγελο της αισιοδοξίας...
    κι ας μην ήθελα να στο χαλάσω...
    ούτε και σε μένα...
    αυτό που έγραψες περιγράφει μια πάλη
    προσπάθησε με όλες σου τις δυνάμεις
    από αυτήν να περπατήσεις και να βγεις στο φως
    μην την αφήσεις να σε νικήσει για κανένα λόγο
    μην σταματήσεις να παλεύεις μέχρι ΄
    να βγεις νικητής.
    μια αγκαλιά στου στέλνω
    κι ας της φυλάξεις εκεί..
    σε μια γωνιά του 'δωματίου'..
    Καλημέρα ξωτικό μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα χαμογελακι μου τρυφερο, που εχεις και εσυ τις δικες σου μαχες κι ας μην αφηνεις κανεναν να τις δει.....
      την εκρυψα μεσα μου γιατι θα την χρησιμοποιησω στα σιγουρα (ασε που δεν θα την αφηνα μονη της στο κρυο)...
      ελπιζω να θυμασαι πως ισχυει το ιδιο....κι ας μη το λεω ουτε εγω, οπως εσυ για τις φουρτουνες σου...
      να μου προσεχεις την αδερφουλα μου...

      Διαγραφή
    2. Σε ευχαριστώ
      κι εσύ να προσέχεις
      :)

      Διαγραφή