20 Ιουλίου 2012

ΠΡΟΒΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ

Άυπνος με ζαλισμένο κεφάλι και μίζερη φάτσα.Πάλι δεν σε εντόπισα πουθενά και έμεινα να χάσκω σαν χαζός την οθόνη.Ακόμα και η εποχή δεν βοηθάει να χαλαρώσω λίγο.Καλοκαίρι.Όλα έχουν μια φορτισμένη ατμόσφαιρα.Σαν μαγνήτης τα έλκω και τα πολλαπλασιάζω.Είπα καλημέρα σε μερικούς αγνώστους,χαμογέλασα κιόλας.Δεν ξέρω αν το έκανα με πρόσχημα το παιχνίδι που σκέφτηκα ή αν ήθελα μόνο να δω πως είμαι με χαμόγελο.Η αϋπνία επιβαρύνει το συναισθηματικό μου κόσμο και ανακαλύπτω πως αυτές τις μέρες κοιτώ το σύμπαν από πολύ χαμηλά.Καθώς μετακομίζω από δωμάτιο σε δωμάτιο ένας βραχνάς εδραιώνεται στο στήθος και με μπουκώνει.Δεν είμαι καλά.Χθες πήγα στον Λυκαβηττό.Κοίταζα τα φώτα της πόλης και μου θύμισαν μικρούς φάρους.Σημάδια ζωής. εγκαρτέρησης, προστασίας.Δεν βρήκα το δικό σου φάρο για να μπορέσω να πλησιάσω στο λιμάνι σου.Έβαλα να ακούσω και αυτό το τραγούδι


Δάκρυσα,έκλαψα μα δεν ηρέμησε τίποτα μέσα μου.Κατακάθισαν όλα μετά σαν τέφρα,στοιβάχτηκαν και πρόσθεσαν λίγο ακόμα φορτίο.Δεν θέλω να βρεθώ με φίλους προτιμώ να μείνω μόνος.Δεν με ενοχλεί να μένω μόνος,είναι το καλύτερο καθαρτήριο για τα εντός μου.Εξάλλου δεν αντέχω να με ακούω να καταναλωνομαι σε τετριμμένες κουβέντες που νανουρίζουν το τέρας της μοναξιάς και δεν το προκαλούν σε ένα τίμια άνισο αγώνα."Προχώρα παρακάτω" ακούω συνήθως.Δεν είναι πως έχει λάθος αυτή η πρόταση μόνο που το δικό μου παρακάτω μεταφράζεται σε μια ψυχολογία όλο και πιο κάτω.Πέρασαν τα χρόνια και πάλι δεν βρίσκω άλλο μονοπάτι εκτός από το δικό σου.Προσπάθησα. Μα η μορφή σου μέσα μου επισκιάζει τόσο δυνατά όλα τα "παρακάτω".Μετά έβαλα κι αυτό το τραγούδι


Έβγαλα έναν αναστεναγμό υπόσχεσης γνωρίζεις πως δεν είμαι καλός στο να ομολογώ αυτά που με τρομάζουν και με πονάνε.Να όμως που βρήκα ένα τρόπο για να στα συλλαβίσω.Ξέρω το κύλισμα του χρόνου είναι μεγάλο.Τον μετράω σε ανάσες από τότε και μέχρι να σε ανταμώσω.Έρμαιο των λαθών μου κυνηγάω εξιλέωση.Άυπνος για λάθος λόγους.Έπρεπε να είμαι άυπνος κοιτάζοντας σε να ονειρεύεσαι.Ψέματα λέω δεν υπάρχει πρέπει υπάρχει η ολοκλήρωση που με έχει διασπάσει χωρίς την παρουσία σου.Θέλω να είσαι καλά,ευτυχισμένη και μπροστά σε αυτή την σκέψη καταρρέουν όλες οι προσδοκίες και οι επιθυμίες.Επέλεξα κι αυτό να ακούσω

 

Θα αναρωτιέσαι γιατί όλα αυτά σήμερα.Μια φτηνιάρικη δικαιολογία που μπορώ να πω είναι πως φταίει η θολούρα από το ξενύχτι..Δεν είναι αλήθεια,ήθελα να κάνω πρόβα πως είναι να σου μιλάω ακριβώς την ώρα που είμαι στα άσχημα μου.Να δω πως είναι να αποκαλύπτεις ότι είσαι ευάλωτος και ετοιμόρροπος.Αν ποτέ συναντηθούμε και με ρωτήσεις πως τα περνάω θα σου χαμογελάσω από τα βάθη της ψυχής μου και θα σου πω "Είμαι μια χαρά,ήρεμα όπως τα ξέρεις".Ε, για μια φορά κοίτα με στα μάτια επέβαλε την παρουσία σου μέσα τους και ρώτα με "Γιατί;".Αν σου κρατώ ένα παράπονο είναι γιατί αγκάλιασες τους φόβους μου,την ύστατη στιγμή,αντί για μένα.Ξέρεις δεν είμαι καλά γιατί σε άφησα να πιστεύεις πως έτσι είναι καλύτερα...

 

17 σχόλια:

  1. έτσι ακριβώς νιώθω,είμαι και εγώ.μπορώ να πω πως ταυτίζομαι=/
    πολύ όμορφο και αληθινό όλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν χαίρομαι που νιώθεις και εσύ έτσι αν και στην αγάπη δεν χωράνε ημίμετρα και χλιαρά αισθήματα.
      καλές μας αντοχές λοιπόν μέχρι το ξημέρωμα που θα χαράξει χαμόγελο! :)

      Διαγραφή
    2. ούτε εγώ χαίρομαι,αλλά εντάξει!
      καλές μας αντοχές! αύριο αισθάνομαι θα είναι όμορφη μέρα!

      http://www.youtube.com/watch?v=hZ__bDJNH_A
      :Άκουσα ειδήσεις το πρωί, η φωνή που λέει τα νέα
      είπε πως σήμερα η ζωή στη γη θα είναι πολύ ωραία (αντί το "σήμερα",ας βάλουμε το "αύριο") =)

      Διαγραφή
    3. αύριο λοιπόν με πεισμωμένο χαμόγελο για να σπάσει λίγο η καμπούρα.σήμερα ας πούμε πως είναι μια ακόμα μέρα ;)
      διάλεξες το κατάλληλο κομμάτι... χαμογελώ! :DDD

      Διαγραφή
    4. έτσι! φυσικά αυτό θα κάνουμε!=)

      ω χαίρομαι που χαμογελάς,πραγματικά!

      Διαγραφή
  2. τώρα τι να σου γράψω μικρο μου ξωτικό... διάβαζα διάβαζα διάβαζα...και ήταν σαν να τα έγραφα...σαν να ήταν δικά μου σαν να ήμουν εγώ... ήμουν τόσο βαθιά μέσα στο κείμενο σου που χωρίς να το καταλάβω τα δάκρυα μου με βια έπεσαν πάνω στο γραφείο... είναι πολλά χρονιά πολλές φορές που αισθάνομαι έτσι και δεν μπορώ και δεν θέλω βασικά να αποχωριστώ τίποτα απ όλα αυτά τα συναισθήματα.... γιατί για μένα αυτά με κρατούν κοντά σ εκείνη...σ ευχαριστώ απ τα βαθύ της καρδιάς μου γι αυτά που διάβασα...να έχεις ένα καλό απόγευμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δεν ήθελα να σου θυμίσω και να πονέσεις είναι που δεν ξέχασα ποτέ... κατάθεση ψυχής σε λάθος χρόνο και χωρίς αναγνώστη τα μάτια της έκανα μια ανατροπή αν υπήρχε...είναι τα λάθη μου βάρος ασήκωτο...τρία χρόνια σπαταλημένα χωρίς να είμαστε μαζί χωρίς να δημιουργούμε στιγμές μόνο αναμνήσεις...πόσο μα πόσο σε νιώθω...πως να σβήσεις το αντίο που ξεστομίσαν τα δικά σου χείλη;;;;
    στα ονειροπατήματα μου,βρίσκομαι μέσα στην θαλπωρή της αγκαλιάς της. για όσο κρατάει ένα όνειρο...
    εγώ ευχαριστώ που ξαπόστασες στα μέρη μου και συμμερίστηκες τα εντός μου δίνοντας μου την ευκαιρία να ακούσω τα δικά σου!(ελπίζω να μην σε κούρασα)
    είπα να βάλω Σωκράτη Μάλαμα Όποιος Φεύγει μα για να χαμογελάσουμε αφιερώνοντας αγάπη διάλεξα αυτό
    http://www.youtube.com/watch?v=FlnTmxBOSPk

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σε διάβαζα και σκεφτόμουν πώς ίσως είναι κρίμα να μην σε διαβάζει κι εκείνη... αν την δεις πες της την αλήθεια, πως είσαι καλά, αλλά μαζί της θα είσαι καλύτερα, πως θέλεις να είναι ευτυχισμένη, αλλά θέλεις να είσαι εσύ εκείνος που την κάνει ευτυχισμένη. αν η απουσία της σε κάνει ευάλωτο, τότε η παρουσία της θα σε κάνει δυνατό :)
      εύχομαι οι πρόβες να πιάσουν τόπο σύντομα :)
      ταργουδάκι ;
      http://www.youtube.com/watch?v=J91OWBETgaU

      καλησπέρες :)))

      Διαγραφή
    2. αν θα...χιλιάδες πράγματα ίσως πάλι αν το απαγορεύσουν τα μάτια της τίποτα.αν και θα μου αρκούσε να την δω για ένα δευτερόλεπτο έστω και από μακριά. εύχομαι να γίνει ότι θα κάνει την ψυχή της ευτυχισμένη αν είμαι και εγώ σε αυτό... :)
      τραγουδάκι επιβάλλεται!!!
      όμορφη ταξιδιάρικη νύχτα να σε στολίσει :)))

      Διαγραφή
  4. Είναι οι ώρες που δεν οδηγούν πουθενά. Τρίζουν αδέσποτες πάνω στον διχασμό της πνοής σου. Και πως σε τρομάζει αυτή η γύμνια τους! Σου ξεφεύγουν οι μέρες γεμίζοντας το τασάκι της ζωής σου άπνοια… Είναι οι ώρες που τρελαίνουν το κενό και γυρίζουν πίσω. Να διπλώσουν τις πτυχές της ανίερης σάρκας σου. Δεν έχει νόημα το σκοτάδι, μόνο άχρονες συλλαβές που καλείσαι να ντύσεις με επευφημίες πανικού.
    Τα σάλια σου λασπόνερα από βάλτους που σε καταπίνουν. Στο τέλος λογοδοτείς σε μια ματωμένη ανάμνηση. Πατάς εκεί που το κορμί στέκεται βουβό. Τα δάκρυα φάρος μιας πράξης μισής και μια εμμονής να ζεις δίχως φραγμό στο χθες.
    Αρνείσαι την ματαιότητα της λύτρωσης…

    Να, κάπως έτσι ενώνονται οι ψυχές των ανθρώπων που, αν και άγνωστοι ουσιαστικά, νοιώθουν παρόμοια πράγματα…
    Συγνώμη για τη φλυαρία, να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν υπάρχει καμιά φλυαρία. αυτά που έγραψες κομμάτια και της ζωής μου...
      είναι η μαγική αόρατη κλωστή που μας ενώνει κρατάω αυτά τα κομμάτια και τελικά μπορεί να μην είμαστε και τόσο άγνωστοι από ότι φαίνεται :)
      καληνύχτα άγνωστο μου κομμάτι :)

      Διαγραφή
  5. Για σένα


    Σκόρπιες λέξεις
    Σκόρπιες σκέψεις
    Αυτά που ήρθαν
    Χρόνια που πέρασαν
    Εκείνοι που έφυγαν
    Μια απουσία που
    σε τριγυρνά
    Ένα βάρος που
    επιμένει
    Μιά ψυχή που
    δεν ανασαίνει

    κι αν ήθελα να σου πω κάτι με τραγούδι θα ήταν το παρακάτω

    http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=AOLg_XY2cWA

    δεν θα σε κουράσω άλλο...μόνο αυτό:
    κρατήσου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. δεν με κούρασες καλή μου lefti :)
    πως γίνεται να με κουράσουν λόγια χαρισμένα σε μένα που συγχρονίζονται με τους χτύπους της καρδιάς σαν ανεπαίσθητο χάδι στην πλάτη;;;
    μερικές φορές πρέπει το μαχαίρι να φτάσει στο κόκαλο για να επιβεβαιώσεις στο μυαλό σου πως η ψυχή κάνει κουμάντο σε ότι είναι πολυτιμο.δικό μου το μαχαίρι και το φτάνω στο κόκαλο. άργησα να ξυπνήσω και τώρα κρατιέμαι στο όνειρο. όλα θα μπορούσαν να είναι τόσο αλλιώς...
    αν ήξερα τι έλεγε το τραγούδι :( μου φάνηκε πως είχε την μελαγχολία της προσμονής ίσως εγώ πάλι να το φαντάστηκα έτσι όπως και να έχει με έκανε να κλείσω τα μάτια ταξιδεύοντας!
    κρατιέμαι...μέχρι να έρθει το χάραμα που δεν θα χρειαστεί άλλο να το κάνω :)
    για σήμερα αποσύρομαι μπας και επανέλθω αύριο δυναμικός (όχι χαρωπός) αλλά χαμογελαστός!!!
    καληνύχτα και ευχαριστώ...ψιτ...κάνε μια αγκαλιά στο γιο χρειάζεται λίγη δροσιά αγάπης αυτή η νύχτα ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Llorando
      de cara a la pared
      se apaga la ciudad
      Llorando
      Y no hay màs
      muero quizas
      Adonde estàs?
      Soñando
      de cara a la pared
      se quema la ciudad
      Soñando
      sin respirar
      te quiero amar
      te quiero amar
      Rezando
      de cara a la pared
      se hunde la ciudad
      Rezando
      Santa Maria
      Santa Maria
      Santa Maria


      Muriendo



      Crying
      facing the wall
      the city turns off

      Crying
      and there aren't more
      maybe I die
      where are you?

      Dreaming
      facing the wall
      the city burns

      Dreaming
      without breathing
      I want to love you
      I want to love you

      Praying
      facing the wall
      the city sinks

      Praying
      Saint Mary
      Saint Mary

      Dying


      Καλημέρα ξωτικό!

      Διαγραφή
    2. το διάβασα και το ξανά άκουσα.μπήκε στην καρδιά μου και βρήκε τη δική του γωνιά!!
      ευχαριστώ που μπήκες σε τόσο κόπο για μένα :D
      κοιμήθηκα ονειρεύτηκα και τα όνειρα ήταν τόσο δυνατά που έχω το χαμόγελο τους στα χείλη σήμερα :DDD
      νέα μέρα και φρέσκια δυναμική για περισσότερη προσμονή!
      ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑ :)

      Διαγραφή
  7. Η Ζωή δεν έχει πρόβες,
    μόνο παραστάσεις...
    Η Ζωή δεν είναι πρόβα,
    είναι Πρεμιέρα η κάθε μέρα...

    http://www.youtube.com/watch?v=FQ16lPzp7iQ

    τους φόβους μας μπορεί πράγματι να τους αγκαλιάσουν ορισμένοι άνθρωποι..
    όμως την γαλήνη της μητρικής αγκαλιάς μπορούμε να τους την προσφέρουμε μόνο οι ίδιοι.. μέσα από την δύναμη της γνώσης οτι αγαπιόμαστε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πρόβα εξομολόγησης έκανα όχι ζωής, να δω αν μπορώ να μιλήσω την ώρα που είμαι στα μαύρα μου τα χάλια :(
      αν ήταν πρόβα η ζωή πολλά θα είχαμε γλιτώσει από τα λάθη μας πριν την παράσταση.
      όμως δεν είναι παράσταση η ζωή (καλύτερα γιατί έτσι έχουμε την ανατροπή του αιφνιδιασμού και του αυτοσχεδιασμού) είναι μια περιπέτεια σε άγνωστα μονοπάτια!
      έτσι όπως τα έκανα κάθομαι και τα τρώω :((
      η αγκαλιά παραμένει ορθάνοιχτη γεμάτη αγάπη και προσμένει :))))
      (που το ξετρύπωσες το βιντεάκι;;; απίστευτο δείγμα ένωσης και ζωής! μπράβο σου!!!)

      Διαγραφή