Από μικρο παιδί φοβόμουνα τις τραμπάλες.Τις θεωρούσα μακάβριο παιχνίδι και τις απέρριπτα.Δεν μου άρεσε ποτέ η προοπτική να φτάσω στα ουράνια καταποντίζοντας τον σύντροφο μου στο παιχνίδι.Με έθλιβε η προοπτική του αδιόρατου πολέμου που γινόταν "θα σε ρίξω για να ανέβω".Λες και δεν υπήρχε άλλη διαδρομή για τον ουρανό.Στην τραμπάλα δεν υπάρχει η ευγενική άμιλλα.Ο ένας ψηλά και ο άλλος τόσο κάτω,τόσο μακριά σου.Αποκρουστικό παιχνίδι που δεν συμμερίστηκα ούτε τώρα που μεγάλωσα και είδα να συνεχίζεται να παίζεται γύρω μου σε αόρατες τραμπάλες.Τραμπαλίζονται συνειδήσεις γύρω μου.Καταποντίζονται ψυχές και καταποντίζουν στην πρώτη ευνοϊκή ευκαιρία.Λες και δεν υπάρχει καμιά άλλη διαδρομή για τον ουρανό.Όταν πιάνει βροχή ξέρω πως ο ουρανός δεν αντέχει άλλο και κλαίει για τα παιδιά του που επιμένουν να κανιβαλίζονται στο όνομα της αγκαλιάς του.Μιας αγκαλιάς που μας τυλίγει ασταμάτητα,που για να την αντιληφθούμε αρκεί να ρίξουμε μια καθαρή ματιά γύρω μας.Η γη το σώμα και ο ουρανός στοργικά την τυλίγει.Τραμπάλα, το παιχνίδι που ποτέ δεν αποδέχτηκε να γίνει κομμάτι της αγκαλιάς και επιμένει να ξεκληρίζει ψυχές για λίγη περισσότερη δύναμη, για λίγη στιγμιαία αυταπάτη.Ακόμα και στην άποψη πως στην τραμπάλα ο δυνατός μένει στα χαμηλά και ο αδύναμος μετεωρίζεται οι κανόνες δεν αλλάζουν.Αν το καλοσκεφτώ τότε τα πράγματα είναι πιο δυσοίωνα.Γιατί ετσι αποκηρύτουμε τελείως τον ουρανό και κυνηγάμε το λίγο παρακάτω.
Ο πόλεμος της τραμπάλας δεν σταματά.Πάνω,κάτω,δυνατός,αδύναμος.Σαν να μην υπάρχει κανένα άλλο σημάδι διαδρομής.Υπάρχουν τόσα παιχνίδια γύρω μας, παράτα για λίγο την τραμπάλα....
(αντάρτικο κίνημα με σήμα μια σπασμένη τραμπάλα...)
μοναδικό~
ΑπάντησηΔιαγραφήγι'αυτό πάντα παίζαμε τραμπάλα με τον πρίγκιπα.
εκείνος προσπαθούσε να φτάσει στον πλανήτη του.
κι εγώ..
τώρα κατάλαβα.
εσύ του έδωσες τη δύναμη για να τα καταφέρει...
Διαγραφήκαλύτερα να το σκέφτεσαι ετσι...για μια μέρα ας αφήσουμε το γκρίζο για τους τοίχους μόνο :)
http://www.youtube.com/watch?v=2bfdY42VKAk
Διαγραφήγια να μου χαμογελάσεις λιγάκι :D
γλυκό μου Ξωτικό♥
ΑπάντησηΔιαγραφήσ'ευχαριστώ πολύ =)
εγώ πάντα έλεγα
ότι θέλω να είναι ευτυχισμένος.
αυτό μου φτάνει.
αλλά έλεγα ψέματα,ίσως.
ένα βλέμμα ζήτησα μόνο,
ένα βλέμμα.
δεν λες ψέματα απλά ήλπιζες να είσαι και εσύ κομμάτι αυτής της ευτυχίας...
Διαγραφήσε νιώθω δεν σε καταλαβαίνω μόνο...
που ξέρεις όμως στο επόμενο του ταξίδι μπορεί να έρθει για να σε πάρει μαζί του :)
να κοιτάς τα αστέρια κι όσο λάμπουνε τόσο υπάρχει ελπίδα!!!
Ανατριχιασα...η αναρτηση σου για αλλη μια φορα συμπληρωνει αρμονικα τις σκεψεις μου... Αλλα οσα λες ειναι ετσι κι αλλιως τοσο εντεχνα δωσμενα που δεν αφηνουν περιθωριο στην ψυχη να μη νιωσει οσα νιωθεις! Περασα να σου πω ενα γεια μιας και απο αυριο θα ειμαι σε διακοπες για μια εβδομαδα περιπου και δε θα εχω ιντερνετ. Καλα να περασεις ο,τι κι αν κανεις. Σου στελνω τις θετικες μου σκεψεις να σε συνοδευουν μεχρι να επιστρεψω εγω και να τα πουμε! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήαπίστευτη σύμπτωση τώρα σου άφησα σχόλιο!!!
Διαγραφήτα αλαφροΐσκιωτα πνεύματα πάντα συναντιούνται στη μέση οδό του ονείρου άρα και χωρίς ίντερνετ δεν θα είμαστε και τοοοοόσο μακριά :)
θα τις φυλάξω στο μπαουλάκι που κρύβω τους θησαυρούς μου!
να γεμίσεις την ψυχή σου χρώματα ώστε να ζωγραφίσεις όλη την πόλη :)
να έχεις έναν όμορφο γυρισμό και την βαλίτσα σου γεμάτη από αναμνήσεις μαγικών περιπετειών :)))
θα μου λείψεις αλλά αυτό είναι καλό :) καλές διακοπές :DDDDDD
στην τραμπάλα πάντα με εκνεύριζε αυτό το γκντουπ στο χώμα. μού άρεσε όμως όταν βρίσκαμε ισορροπία κάπου στη μέση ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήείσαι απίστευτη.... :)
Διαγραφήπροτιμώ να τον έχω τον άλλο δίπλα μου όχι απέναντι μου (έτσι κάνω τις σκανταλιές μου πιο εύκολα :D)
χμμμ... πιο εύκολα γιατί βοηθάει από δίπλα ο συνεργός ή γιατί δεν είναι από απέναντι να βλέπει τις σκανταλιές;;
Διαγραφήσκέψου και το άλλο, βάζεις απέναντί σου τον πιο δυνατό κι εκείνος θα σε πάει ψηλάαααα!!
για να επανέλθω στο ύφος του ποστ (συγγνώμη για το μπαχάλεμα :D ), τα είπες όμορφα και τι να συμπληρώσω ;
:))))
δεν αποκαλύπτω τέτοια μυστικά.... ;P
Διαγραφήαφήσαμε την τραμπάλα και παίξαμε!!!!
είσαι μια γλυκιά κατεργαριά τι να πω;! :DDDDDDD
υπεροχη η αναρτηση σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήουτε και εμενα μου αρεσε ποτε αυτο το παιχνιδι, ποτε δεν καταλαβα γιατι.
καλημερα :)
καλώς ήρθες στην κρυψώνα μου :)
Διαγραφήείσαι και εσύ λοιπόν ένα μέλος του αντάρτικου κατά της τραμπάλας :DDD
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια να έχεις μια όμορφη Κυριακή!!!
γειά σου ξωτικό μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήεμένα μου άρεσε η τραμπάλα..
διακρίνω περισσότερο σε αυτήν την ισορροπία
ακόμα και την θυσία, το δόσιμο, την προσφορά της χαράς
εκείνες τις λίγες στιγμές που παρατηρείς τον άλλον να ανεβαίνει ψηλά
και μετά σου δίνει κι αυτός λιγάκι από το πέταγμα..
παρά τον ανταγωνισμό...
αν οι αναμνήσεις σου είναι συνυφασμένες με τον ανταγωνισμο
έχεις δίκιο..
και εγώ θυμάμαι τα αγόρια ιδίως στο σχολείο
που το έπαιζαν ανταγωνιστικά μεταξύ τους αυτό το παιχνίδι
και δεν μου άρεσε τότε..
και αν τύχαινε να το παίξουν και με εμάς τα κορίτσια
τότε άλλαζαν την ισορροπία.. μεταθέτωντας της θέσεις στο κέντρο του παιχνιδιού.. ώστε η αδύναμη πλευρά (τα πιο ελαφρά κορίτσια) να οφελείται.. ή μάλλον σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να κάνουν το παιχνίδι τους τίμιο.. χαχαχα!!!
όμως εγώ τις πιο έντονες αναμνήσεις τις έχω από πιο μικρά παιδιά.. τα ανίψια μου! όπου τα έβαζα στην τραμπάλα όταν ήταν πολύ μικρά.. και χαιρόμουν να τα ανεβάζω ψηλά και να τα βλέπω να γελάνε :)))
με τον ίδιο τρόπο που έδινα ώθηση στην κούνια του.. ;)
έτσι κι αλλιώς η ζωή μας μικρές στιγμές είναι.. κάποιες στιγμές πάνω.. κάποιες στιγμές κάτω.. και είναι όμορφο όλες τους να γίνονται αντιληπτές ως αυτό που είναι.. ένα παιχνίδι πάρε και δώσε! ;)
Φιλιά!
είμαι σίγουρος πως η σύνδεση σου ξανά άρχισε να λειτουργεί και μπράβο της γιατί μου είχες λείψει!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήο τρόπος να βλέπεις και να κρατάς τα όμορφα από οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας στέκει φάρος για μένα κι ας μη το πετυχαίνω στην πράξη ιδιαίτερα ;)
ίσως να είναι όλα θέμα χειρισμού (αν και συνεχίζω να είμαι αμετανόητος πολέμιος της τραμπάλας!)
αναλόγως την ηλικία εμείς τα αγοράκια με σας τα κοριτσάκια το παίζαμε διαφορετικά το παιχνίδι (υποβόσκει πονηρός σκοπός χεχεχε)
δεν μιλάω για τα πάνω κάτω της ζωής αυτό είναι ένα άλλο παιχνίδι(όμορφο κι ας πονάει καμιά φορά)
να έχεις ένα όμορφο απόγευμα και χάρηκα που σε ξαναδιάβασα και τα είπαμε κι ας κάνεις προπαγάνδα υπέρ της τραμπάλας ;P (για το τελευταίο σε πειράζω!)