ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ

Χέρια κλαδιά.
Γέρικου δέντρου ξερόκλαδα.
Προσπαθούν να πιάσουν το φως,
να ριζώσουν μέσα τους λίγη ζωοδόχα ελπίδα.
Τρύπια χέρια
που τους ξεφεύγουν αγκαλιές.
Δυο μάτια κόκκινα
κρυμμένα από το πλήθος.
Για να ανασάνεις δεν αρκούν δυο πνεύμονες...
Ερειπωμένος,χέρσος τόπος.
Πως ο διαβάτης να ξαποστάσει;
Κυνηγητό με τη σκιά που προσπερνά
Πόσο θες να έμενε εδώ...
Μέσα στο παγετώνα το αλαφροΐσκιωτο χάδι σου
ίδιο μοιάζει με την πυρκαγιά που φωτίζει
τα ξωτικά όταν ξεδιπλώνουν τη μαγεία τους...