Υγροποιούμαι καθώς σε σκέφτομαι.
Δάκρυα κυλάνε από τα μάτια μου.
Τα σκουπίζω για να δω το χρώμα της θλίψης.
Υγροποιημένο και ακαθόριστο.
Εγώ,τα δάκρυα,η βροχή
σαν να είμαστε φτιαγμένοι από την ίδια ύλη.
Άδειοι (όχι κενοί) καμβάδες αχρωμάτιστοι...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
τι να πω..
ΑπάντησηΔιαγραφή"υγροποιούμαι καθώς σε σκέφτομαι.."
μα δεν μπορώ να μην τ'αγαπήσω..
πόσο όμορφα γράφεις..
ταυτίζομαι με τα κείμενά σου..
δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό,
μα,αλήθεια,ισχύει.
αχ..καλό σου απόγευμα γλυκό μου ξωτικό
:')
την ιδια σκεψη εκανα καλη μου...
Διαγραφήδεν ξερω αν ειναι καλο...θα θελα με χαμογελα να ταυτιζεσαι..(γινεται;)
δεν γραφω μονο καταγραφω οτι αυτος ο μικρουλης μεσα μου μου ψιθυριζει...(πιστευω πως το ξερεις γιατι οταν διαβαζω τα δικα σου κειμενα το ιδιο νομιζω πως συμβαινει και με σενα!)
καλο μας απογευμα μεσα σε βροχη συναισθηματων...
Επέλεξες συγκλονιστικό τραγούδι για να στολίσει μουσικά αυτή την σκέψη σου. Δεν ξέρω αν εσύ έχεις φτιαχτεί απ' το υλικό της βροχής, οι σκέψεις σου πάντως έχουν φτιαχτεί απ' το υλικό των ονείρων. Κι αν κάπου κάπου η ζωή τις γκριζάρει με τα καμώματα της, σε παρακαλώ μην αφήσεις να χάσουν το χρώμα τους, είναι υπέροχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι σύντομα πάνω στον καμβά της ψυχής σου να ζωγραφιστούν τα πιο όμορφα τοπία του Έρωτα.
Να έχεις ένα πανέμορφο απόγευμα ξωτικούλι γεμάτο χρώματα και όμορφες στιγμές που θα στολίζουν τα χείλη σου με χαμόγελα.
αυτο το τραγουδι παιζει ασταματητα απο τα χαραματα...
Διαγραφήονειροβατω αυτες τις μερες και ακομα δεν εχω σκοπο να ξαναγυρισω στη γη...το μονο γκριζο που αφηνω τα ματια μου να ανακαλυψουν σημερα ειναι ο καπνος απο το τσιγαρο,ισως και να εθελοτυφλω δεν ξερω...παλευω καποιες στιγμες για να μη ξεβαψουν τα ονειρα.ετσι εξαλλου δεν ειναι η ζωη; καποιες στιγμες κατρακυλας και αλλες παλι σκαρφαλωνεις,αν προσπαθεις τοτε υπαρχει ελπιδα για ολα!
δινεις δυναμη χαμογελου δωρο πολυτιμο!το κρατω μεσα μου μεχρι να το ανθοστολισω και να στο προσφερω γεματο αρωματα!
γλυκο απογευμα να σε στολισει βασιλισσα μου και ονειρα να συνοδευουν το καθε σου βημα! :)
ας γινότανε ν' αδειάζω το μυαλό μου
ΑπάντησηΔιαγραφήστο συρτάρι σου, να φύγει η θλίψη σου
όμορφε ποιητή μου..
και μονο που το θελησες...
Διαγραφήειναι σαν κατι να αγγιξε απαλα τον ωμο μου...
ευχαριστω!
δεν διάβασα εδώ πριν δω την απάντησή σου στην προηγούμενη..
ΑπάντησηΔιαγραφήπριν ακούσω εκείνο το τραγούδι
κι έτσι έρχομαι 'υγροποιημένη' από ώρα ήδη...
είναι σαν να συνειδητοποιώ πως δεν έχει νόημα βιαστικά να περπατώ
στις μουσκεμένες πλάκες του δρόμου
και τότε να αφήνομαι...
να αναστρέφω τις παλάμες βροχή να πιω
να ανοίγω το στήθος να ξεπλυθώ
να σηκώνω το βλέμμα προσευχή να πω
και τότε εκεί, έτσι, αφημένη και παραιτημένη
να μου απαντά ο ουρανός μέσα από αυτό το τραγούδι...
μια κραυγή μοιάζει
που είναι ικανή να σιγήσει την ασχήμια
με ήλιο εκτυφλωτικό που ανατέλει πίσω από τη θλιμμένη ματιά του θεού
μετά από καταιγίδα αιώνια
που έχει μουσκέψει ως πυρήνα κάθε μόριο σκόνης του απείρου...
σκέφτομαι πως οι καμβάδες μας είναι χρωματισμένοι...
απλώς με την ελευθερία του συναισθήματος μας
και της υγρής του σύμπαντος έμπνευσης...
μόνο μαγεία θα κοινωνήσεις από τα ακατάληπτα για τους πολλούς σχήματα,
από την ζωντάνια, την δυναμική, από τις συνθέσεις...
τις πολύτιμές τους, με ακρίβεια λυγμού, 'ακαθόριστες' συνθέσεις...
τι μαγεμενα λογια...τι να προσθεσω σε ολα αυτα και να μη τα χαλασω;
Διαγραφήνα μη τρεχεις στη βροχη...ονειρα που δεν αντεχουν τους μοναχικους ουρανους ειναι και γινοτναι σταλαγματιες για να ξεπλυνουν απο πανω μας οτι μιζερη σκονη καθημερινοτητας κατακαθεται στη ψυχη μας...
Εχω ωρα που κοιταζω κ ξανακοιταζω την φωτο που διαλεξες αποψε... Αφωνη κ γω σε ακολουθω στα σκοτεινα περασματα...ανημπορη να συγκρατησω τα υγροποιημενα μου συναισθηματα... Αληθεια,τι ομορφη λεξη.... ευπλαστη,με καμπυλες...να κυρτωνει κ να παιρνει το σχημα ολων των αλλων πραγματων εκτος της ψυχης σου....που μενει γυμνη κατω απτο αχνο φως του φαναριου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν πω "λιωμενο παγωτο κολλαει στο χερι" θα το χαλασω πολυ;;; :-P
Ξερεις ειναι αυτη η περιεργη αισθηση που δεν μπορεις να το αποφυγεις να χυθει,μα δεν θες να κολλας κιολας μετα! Χα,νομιζω το ξεσκισα αποψε!!! :-P
Σορυ!! Νευρικο ειναι λογω φασης...
Ομως,ειμαι ακομα εδω.....μ'αυτο το αγριοκαιρι,...
σημερα πλεον με φρεσκο κεφαλι και φρεσκια διαθεση επανηλθα!!!
Διαγραφήποσο αγαπω το λιωμενο παγωτο!!!
ησουν μαζι μου μη νομιζεις πως επειδη ξερεις να κρυβεσαι εγω δεν σε πηρα χαμπαρι... ;)
νυχτολουλουδα και δροσοσταλιδες για να μαγεψουν τα ονειρα σου κι αυτο το βραδυ κοριτσι των σκιων....
τι να προσθέσω που τούτα τα όμορφα να μην χαλάσω;
ΑπάντησηΔιαγραφήανεμοδαρμένες... λέξεις βροχερές... σα χάδι...
με τη μαγικη σου πεννα να χαλασεις;
Διαγραφήβροχερες λεξεις...
εγω τι αλλο να πω τωρα;!αφηνομαι στο χαδι τους!
ενα ηρεμο βραδυ να σε συντροφευσει!!!
πόσο όμορφα γράφεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήταυτίζομαι με τα κείμενά σου..
δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό,
μα,αλήθεια,ισχύει.....
εξαιρετικοοοοοο