4 Νοεμβρίου 2012

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Έχω μια φίλη που χαζεύει τον κόσμο σαν να παρακολουθεί θεατρική παράσταση.Έχω μια φίλη που κρύβεται συχνά μέσα στο σπίτι, γιατί πρέπει να μένει μόνη.Έχω μια φίλη που όταν ακούει όμορφα λόγια κοιτά μακριά, σαν να βλέπει μια άλλη ιστορία μέσα σε αυτά.Έχω μια φίλη που αφήνεται να τιμωρηθεί για λάθη που ίσως να βαφτίστηκαν λάθη, γιατί αυτό έμαθε πως πρέπει να γίνει.Έχω μια φίλη με μάτια γεμάτα θλίψη χωρίς βροχές.Έχω μια φίλη που δεν θυμάται πως είναι να ονειρεύεσαι.Έχω μια φίλη που θέλει να ουρλιάξει από θυμό, μα κουλουριάζεται στον καναπέ και αμήχανα κοιτάζει τον τοίχο.Έχω μια φίλη που για την κάθε μώλωπα έχει να σου πει ένα γιατρικό.Έχω μια φίλη που βρέθηκε στο νοσοκομείο βαριά χτυπημένη και γεμάτη ράμματα.Έχω μια φίλη που ξέχασε να ζητήσει να της ράψουν και τα κομμάτια της ψυχή.Ένας άντρας κλαίγοντας της έλεγε "Σε αγαπώ!Συγνώμη,δεν είμαι τέτοιος εγώ...Εσύ φταις που γίνομαι κακός...".Έχω μια φίλη που ακούει,κοιτά και χαμηλώνει το κεφάλι.
Είχα μια φίλη που βρέθηκε μαχαιρωμένη, ανίκανη να γιατρέψει κι αυτές τις πληγές.Ένας άντρας κλαίγοντας ούρλιαζε "Την αγαπώ!Δεν φταίω εγώ,εγώ δεν κάνω τέτοια...Συγνώμη,μα εκείνη με...".Μα,εκείνη δεν ζούσε πια για να κουβαλήσει άλλο ένα φορτίο ψυχικής θανάτωσης...Είχα μια φίλη που δεν μου είχε πει πως η βία δεν αφήνει εύκολα μώλωπες, γιατί τα χτυπήματα είναι μελετημένα και δύσκολα αφήνουν σημάδια.Μόνο έναν αόρατο,για τα μάτια μας, πόνο αφήνουν.Είχα μια φίλη που δεν μου είχε πει πως χτυπάνε την ψυχή πρώτα.Πως μέσω του κορμιού την ψυχή να πεθάνει κυνηγάνε.Είχα μια φίλη που δεν μου είχε πει πως πρέπει να κοιτώ τον άντρα πως μιλά,πως ξεδιπλώνεται και να παρατηρώ την γυναίκα πως σιωπά, πως συρρικνώνεται με ένα χαμόγελο σαν χαρακιά στο πρόσωπο της.Είχα μια φίλη που δεν μου είπε πως όταν το κορμί μελανιάζει, τα χρόνια της βίας έχουν γίνει ήδη αιώνες και η ψυχή στα τόσα χτυπήματα κείτεται πλέον στο πάτωμα ζαλισμένη.Είχα μια φίλη που δεν μου είπε, μα και εγώ χαμένος στων όσων με δίδαξαν πως δεν υπάρχει βία και για όσα νόμιζα πως ήταν βία, ήμουνα σίγουρος πως άκουγα.Είχα μια φίλη που ήξερε για κάθε μώλωπα να σου πει ένα γιατρικό και δεν σκέφτηκα ποτέ να την ρωτήσω πως το ήξερε τόσο καλά αυτό.....
Ένας μικρός φόρος τιμής και συγνώμης για όσες γυναίκες βίωσαν,βιώνουν και προσπαθούν να ξεφύγουν από την καθημερινότητα της βίας και τους εφιάλτες της μη ζωής που γεννάει.Ο πραγματικός στόχος δεν είναι να σταματήσει μόνο η βία (σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική, οικονομική και πνευματική) είναι και να πειστεί η ετοιμοθάνατη ψυχή της γυναίκας για τη μοναδική αλήθεια.Πως όλο αυτό ΟΧΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ...

Ένας ψίθυρος,ένα βλέμμα φευγαλέο αρκεί για να ξέρεις πως κάποια ψυχή ζητάει βοήθεια...
24ωρη τηλεφωνική γραμμή 15900 –SOS Κατά της Βίας –Υπέρ των Γυναικών









14 σχόλια:

  1. Είχα μια φίλη. Την έλεγαν Διονυσσία με γαλανά μάτια και ξανθά μαλλιά. Παντρεύτηκε μικρή, μετά το Λύκειο. Αγάπησε...βλέπεις και η οικογένεια αυστηρή.
    Το 96 το πρώτο 10ήμερο δεκαήμερο ήμουν Αθήνα. Από τις πρωινές ειδήσεις έμαθα πως την πυροβόλησε ο άντρας της μπροστά στα ανήλικα παιδιά τους. Μακάρι καιρό πριν... να το σήκωνε το ρημάδι το τηλέφωνο σε αυτή την ομάδα υποστήριξης ( αν υπήρχε τότε δεν ειμαι σίγουρη ), μακάρι οι γονείς της να την αγκάλιαζαν όταν επανελειμμένα τους ζητούσε βοήθεια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ακομα και τωρα δυσκολα ακουμε ακομα και τις κραυγες...
      οταν σταματησουν οι κραυγες τοτε μονο θυμομαστε πως κατι θα μπορουσε να αλλαξει...
      δεν ξερω αλλα σε αυτο το τοσο πονεμενο κομματι ειναι τραγικο που ολοι εχουμε να θυμηθουμε πανω απο μια ζωη θλιψης ακομα και τωρα...
      μακαρι να ερθει ο καιρος που ολα αυτα θα ειναι σαν εφιαλτης καποιων καποτε που δεν υπολογιζαν την καθε ψυχη οπως της αξιζει...
      ποτε δεν καταλαβα πως μεγαλωνουμε με τετοιες φρικαλεοτητες ως δεδομενα ζωης...

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος4/11/12 7:43 μ.μ.

    Είναι θλιβερό και μόνο να σκεφτείς πως σε ένα άτομο που αντικατοπτρίζει σαν σύμβολο τον ρόλο της μητέρας, της συζύγου,της αγαπημένης, της φίλης μπορεί να ασκηθεί τόση βία.
    Και όμως η ζωή καθημερινά γράφει στις σελίδες της απίστευτα τραγικές ιστορίες που αφορούν την σωματική και την ψυχική κακοποίηση διαφόρων γυναικών, που διαφέρουν μεταξύ τους στο μορφωτικό επίπεδο, στην ηλικία, στην γλώσσα και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, έχουν όμως ένα κοινό στοιχείο, εμπιστεύτηκαν λάθος ανθρώπους και τους άφησαν να τις τιμωρήσουν γι αυτό.
    Μακάρι η κοινωνία να μάθει να διαχειρίζεται τέτοια φαινόμενα και η αδιαφορία να σταματήσει να είναι η ασπίδα μας σε καταστάσεις που ίσως να αφορούν και τον διπλανό μας!
    Πολλά συγχαρητήρια γι αυτή την ανάρτηση. Καλό σου βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν θα μπορουσα να προσθεσω κατι παραπανω σε οσα ειπες...ειναι πολλες οι μορφες αυτης της βιας και δεν κανει διαχωρισμους...
      ειναι ενα κομματι που σταζει αιμα και ακομα μερικοι(πολλοι)δεν θελουν να "λερωσουν" τα χερια τους...
      μακαρι...οπως κουραστικα τονιζω σε καθε ευκαιρια,η ευθυνη βαραινει ολων μας τα κεφαλια...
      καλο μας βραδυ κι αν γινεται με λιγο λιγοτερη βια...:)

      Διαγραφή
  3. Respect! Δεν έχω λόγια!
    Πολύ δυνατή δημοσίευση!
    Καλό βράδυ! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. οχι σε μενα...
      τα respect σε καθε γυναικα που βρισκει το κουραγιο να πει ενα τεραστιο ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕΙ...
      σε ευχαριστω...καλο σου βραδυ!!!:))

      Διαγραφή
  4. Πονεσα σεκαθε προταση! Οχι,δεν ανηκω σε αυτη την κατηγορια γυναικων...
    Ειμαι απλα γυναικα!

    Εκανες χιλιες λεξεις μια φωτογραφια!
    Φοβερο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και να μην επιτρεψεις σε κανεναν να σε πεισει πως υπαρχει εστω και μια πιθανοτητα για να το αξιζεις ολο αυτο...
      για κανεναν και για τιποτα δεν αξιζει...
      οχι απλα γυναικα.ΓΥΝΑΙΚΑ με την δικια της αξια που δεν εχει κανεις το δικαιωμα να καταπατησει.(σε οποιον δεν αρεσεις μπορει να παει αλλου ολα τα αλλα δεν επιτρεπονται)

      Διαγραφή
  5. Καταπληκτικό το κείμενο σου!!
    Παλιά θα σου έλεγα ότι ΠΟΤΕ δεν θα άφηνα κάποιον να μου φερθεί τόσο άσχημα. Μεγαλώνοντας έμαθα ότι ποτέ μη λες ποτέ. Δεν έχω κάποιον στον περιγυρο μου που να έχει υποστεί σωματική βία αλλά πλέον ξέρω πως δεν είναι κάτι που βλέπουμε στις ταινίες αλλά συμβαίνει γύρω μας!! Πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά για να εντωπίσουμε το κακό από την αρχή. Πριν μας δηλητηριάσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα και καλη εβδομαδα!!! :DDDD
      προσπαθησα να πω με καποιον τροπο πως δεν υπαρχει αυτο το ποτε και παντα πρεπει να ειμαστε σε επαγρυπνηση.Ολα ξεκινανε απο την ψυχολογικη βια για να καταληξουν στο σωμα...
      Μην περιμενουμε το θυμα να ουρλιαξει ποναω και φοβαμαι,ψιθυριζει ηδη στο βλεμμα του χρονια πριν αυτα τα συναισθηματα.
      αρκει να κοιταξουμε...και ο κοσμος κατα μια ψυχη θα ειναι λιγο καλυτερος...

      Διαγραφή
  6. έχω κάνει μια ερευνητική εργασία για την βία ενάντια των γυναικών.
    μακάρι να είχες γράψει αυτό το άρθρο 4 μήνες νωρίτερα..




    σε φιλώ Ξωτικό μου =)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. για καποιο λογο τωρα μου εμφανιστηκε το σχολιο σου...:(
      αργοπορημενος λοιπον απανταω και να με συμπαθας :)
      θα ηθελα να την διαβαζα...
      μακαρι να μην υπηρχε και να μην γραφοταν για αυτην τιποτα... ελπιδα
      αργοπορημενα και βροχερα φιλια καλη μου!

      Διαγραφή
  7. ... περασα, διαβασα, ενιωσα, ταρακουνηθηκα...Συγχαρητηρια για την αναρτηση ξωτικο μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. να την θυμασαι για οταν καποιος τολμησει να σου πει το αντιθετο....

      Διαγραφή