ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Έχω μια φίλη που χαζεύει τον κόσμο σαν να παρακολουθεί θεατρική παράσταση.Έχω μια φίλη που κρύβεται συχνά μέσα στο σπίτι, γιατί πρέπει να μένει μόνη.Έχω μια φίλη που όταν ακούει όμορφα λόγια κοιτά μακριά, σαν να βλέπει μια άλλη ιστορία μέσα σε αυτά.Έχω μια φίλη που αφήνεται να τιμωρηθεί για λάθη που ίσως να βαφτίστηκαν λάθη, γιατί αυτό έμαθε πως πρέπει να γίνει.Έχω μια φίλη με μάτια γεμάτα θλίψη χωρίς βροχές.Έχω μια φίλη που δεν θυμάται πως είναι να ονειρεύεσαι.Έχω μια φίλη που θέλει να ουρλιάξει από θυμό, μα κουλουριάζεται στον καναπέ και αμήχανα κοιτάζει τον τοίχο.Έχω μια φίλη που για την κάθε μώλωπα έχει να σου πει ένα γιατρικό.Έχω μια φίλη που βρέθηκε στο νοσοκομείο βαριά χτυπημένη και γεμάτη ράμματα.Έχω μια φίλη που ξέχασε να ζητήσει να της ράψουν και τα κομμάτια της ψυχή.Ένας άντρας κλαίγοντας της έλεγε "Σε αγαπώ!Συγνώμη,δεν είμαι τέτοιος εγώ...Εσύ φταις που γίνομαι κακός...".Έχω μια φίλη που ακούει,κοιτά και χαμηλώνει το κεφάλι.
Είχα μια φίλη που βρέθηκε μαχαιρωμένη, ανίκανη να γιατρέψει κι αυτές τις πληγές.Ένας άντρας κλαίγοντας ούρλιαζε "Την αγαπώ!Δεν φταίω εγώ,εγώ δεν κάνω τέτοια...Συγνώμη,μα εκείνη με...".Μα,εκείνη δεν ζούσε πια για να κουβαλήσει άλλο ένα φορτίο ψυχικής θανάτωσης...Είχα μια φίλη που δεν μου είχε πει πως η βία δεν αφήνει εύκολα μώλωπες, γιατί τα χτυπήματα είναι μελετημένα και δύσκολα αφήνουν σημάδια.Μόνο έναν αόρατο,για τα μάτια μας, πόνο αφήνουν.Είχα μια φίλη που δεν μου είχε πει πως χτυπάνε την ψυχή πρώτα.Πως μέσω του κορμιού την ψυχή να πεθάνει κυνηγάνε.Είχα μια φίλη που δεν μου είχε πει πως πρέπει να κοιτώ τον άντρα πως μιλά,πως ξεδιπλώνεται και να παρατηρώ την γυναίκα πως σιωπά, πως συρρικνώνεται με ένα χαμόγελο σαν χαρακιά στο πρόσωπο της.Είχα μια φίλη που δεν μου είπε πως όταν το κορμί μελανιάζει, τα χρόνια της βίας έχουν γίνει ήδη αιώνες και η ψυχή στα τόσα χτυπήματα κείτεται πλέον στο πάτωμα ζαλισμένη.Είχα μια φίλη που δεν μου είπε, μα και εγώ χαμένος στων όσων με δίδαξαν πως δεν υπάρχει βία και για όσα νόμιζα πως ήταν βία, ήμουνα σίγουρος πως άκουγα.Είχα μια φίλη που ήξερε για κάθε μώλωπα να σου πει ένα γιατρικό και δεν σκέφτηκα ποτέ να την ρωτήσω πως το ήξερε τόσο καλά αυτό.....
Ένας μικρός φόρος τιμής και συγνώμης για όσες γυναίκες βίωσαν,βιώνουν και προσπαθούν να ξεφύγουν από την καθημερινότητα της βίας και τους εφιάλτες της μη ζωής που γεννάει.Ο πραγματικός στόχος δεν είναι να σταματήσει μόνο η βία (σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική, οικονομική και πνευματική) είναι και να πειστεί η ετοιμοθάνατη ψυχή της γυναίκας για τη μοναδική αλήθεια.Πως όλο αυτό ΟΧΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ...

Ένας ψίθυρος,ένα βλέμμα φευγαλέο αρκεί για να ξέρεις πως κάποια ψυχή ζητάει βοήθεια...
24ωρη τηλεφωνική γραμμή 15900 –SOS Κατά της Βίας –Υπέρ των Γυναικών