2 Νοεμβρίου 2012

ΠΡΟΣΜΟΝΗ




Άπλωσα την κρυφή μου ελπίδα
στα κλαδιά ενός ετοιμόρροπου δέντρου
για να ξεβρομίσει από την κλεισούρα
και να αποχτήσει ευωδιές δροσοσταλίδας.
Στιγμή τη στιγμή μετατοπίζομαι
την παίρνω αγκαλιά και στροβιλίζομαι.
Κοιτάζω τον ορίζοντα και στοχεύω πιο πέρα.
Καψαλίζω τα τελευταία πούπουλα των φτερών μου.
Προσφέρω το τελευταίο ψήγμα
που αποδεικνύει πως κάποτε πετούσα,
σε όλη αυτή την προσμονή.
"Περιθωριακός" κάποιος σιγομουρμουρίζει ενοχλημένος...
Του χαμογελάω κατεργάρικα χωρίς να απαντήσω.
Μόνο εσύ ξέρεις το γιατί ...
Χωρίς να στο ψελλίσω....








24 σχόλια:

  1. Ανώνυμος2/11/12 8:50 μ.μ.

    Μην τις απλώνεις τις κρυφές σου ελπίδες όπου κι όπου. Αν σου τα φέρει έτσι η ζωή και φτάσεις δίπλα στο γκρεμό, εκείνες θα πλεχτούν σκοινί για να σε σώσουν.
    Η ανάρτηση σου, έφερε σκέψεις στο μυαλό μου. Σκέφτομαι και εγώ για μια προσμονή... Ωραία ανάρτηση, καλό σου βράδυ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μια ελπιδα(με πολλα παρακλαδια!) :)
      οχι οπου κι οπου ποτε οπου κι οπου!το πιστευω πως εκεινη τη στιγμη θα γινει σκοινι και θα μας σωσουν, οχι μονο μου...
      εμενα παλι η δικη σου με εχει καθηλωσει και ολο σκεφτομαι τι να γραψω μα..μου φαινεται πως οι λεξεις δεν μπορουν σημερα να καλυψουν τα αισθηματα :)
      με την ψυχη να σκεφτεσαι παντα με την ψυχη και ας ποναει...
      σε ευχαριστω για τα ομορφα λογια καρδιας,γεματο προσμονη βραδυ :)

      Διαγραφή
  2. Πάντα ένιωθα πως όποιος μια φορά γέμισε ελπίδα , η ελπίδα γράφτηκε στα κύταρα του και δεν την ξεχνά έστω και άν κάποια στιγμή, λησμονιέται. Τα τρυφερά λόγια, γεμίζουν τον αερα συναίσθημα και όποιος ξέρει έτσι να γράφει όχι μονάχα έχει ελπίδα, μα την φέρνει κιόλας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν ξερω αν λησμονιεται,σαν τα μικρα παιδια ειναι και αυτη που φοβισμενη κρυβεται και μολις ο φοβος ξεχαστει πεφτει στην αγκαλια σου με ορμη.
      με κολακευει για να ειμαι ειλικρινης πως καπου εδωσα αθελα μου ενα λιθαρακι για να ξεπροβαλλει μια ελπιδα αν και δεν το πιστευω,σοβαρα υπαρχουν ψυχες (μεσα και εσυ)που γραφουν και ο κοσμος φανταζει λιγοτερο μοναχικος και γκριζος....
      μια καλημερα με ροδοκοκκινα μαγουλα :)

      Διαγραφή
  3. μπορείς άραγε να ξεφορτωθείς την ελπίδα;...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. γιατι να θες να το μπορεις;

      Διαγραφή
    2. γιατι καμια φορά σε κρατάει πίσω...

      Διαγραφή
    3. χιλιαδες πραγματα μπορω να σκεφτω που σε κρατανε πισω μα η ελπιδα οχι...ειναι τοσο γεματη συναισθηματα χρωματων που δεν χωραει μεσα της το γκριζο...για αυτο εξαλλου πεθαινει και τελευταια :))))

      Διαγραφή
  4. Ανώνυμος3/11/12 6:34 π.μ.

    Ικέτης του ανεκπλήρωτου, βιώνοντας την προσμονή και το όνειρο
    για το ταξίδι μια θύμηση και μια σιωπή.. Θα μπορούσες άραγε
    να ξαναπείς "βρέχει". αντί για "σ' αγαπώ", έτσι … για να μην πονάει
    τόσο η προσδοκία; Τόση βροχή θα την μπορούσες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. με ρωτας για απαντηση που ηδη νιωθεις νομιζω....
      "βρεχει" οσες φορες και να το πω λιγες μου φανταζουν....δεν λιγοστευει τιποτα μονο η βροχη δυναμωνει..."βρεχει" κι ας ειναι ανεκπληρωτο "βρεχει"....χωρις ομπρελες και αδιαβροχα..."βρεχει"
      καλημερα φιλε μου με προσμονη για ουρανιο τοξο.....

      Διαγραφή
  5. Ποιητής είσαι. το ξέρεις δεν το ξέρεις..
    το θέλεις δεν το θέλεις :)
    κι η ψυχή σου.. πανέμορφη και διάφανη...
    Πόση ομορφιά κρύβεται αλήθεια εδώ!
    σαν ενας παράδεισος κρυμμένος
    πίσω από κουρτίνα
    αραχνοΰφαντη! το άπειρο να διαχέεται παντού..
    από της προσμονής τα βάθη
    ως την ύφανση των ματιών...

    "Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες.
    Όταν τ'ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχει.
    Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ."

    Την Αγάπησα αυτή την ανάρτηση
    δική μου την έκανα
    και στην ψυχή μου την έκρυψα.

    Καλημέρα αδελφούλη :)

    ένα Σαββατοκύριακο "περιθωριακό"
    στην ασχήμια του "πώς πρέπει"..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μικρη κατεργαρουλα που σε τσακωνω χαραματα να τριγυρνας...:)
      με μαλαγανιαζεις μου φαινεται...και μου αρεσει ;)
      "Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες.
      Όταν τ'ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχει.
      Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ." αγαπημενο και ψυχης...
      δεν σχολιαζω τα υπολοιπα και ξερεις τα γιατι...
      δεν γινεται να μην ειμαστε στο "περιθωριο" κι αν γινεται...εμεις παλι δεν γινεται θα λεμε :DDDD
      σε ευχαριστω...να ειναι συγκλονιστα πανεμορφη η μερα σου αδερφουλα-κατεργαρουλα (εκανα και ομοιοκαταληξια :P)

      Διαγραφή
    2. Έχεις στον καθένα να πεις κάτι που θα του φτιάξει την ημέρα,
      που θα του ομορφύνει την διάθεση..!!! αυτό τα λέει Όλα.
      και ό,τι μαλαγανιά και να σου κάνω εγώ, για μένα είναι μικρή και μη σου πω, πως νιώθω οτι δεν γίνεται να ανταποδώσω αυτά με τα οποία πραγματικά έρχομαι σε επαφή και εισπνέω από εσένα... οπότε το οτι σου αρέσει και χαίρεσαι από αυτό, εμένα με χαροποιεί διπλά και τρίδιπλα και παραπάνω :))) και ας με λες και κατεργάρα και ό,τι θες :D έχεις ελευθέρας ;)))
      Σου εύχομαι μια υπέροχη Κυριακή με χαμόγελα ψυχής
      αδελφούλη-ξωτικούλη... χα, αφού είσαι αδελφούλης και είσαι και ξωτικούλης, πάω κι εγώ να δω τα αυτιά μου στον καθρέφτη, μήπως και, κάτι, το γονίδιο... χιχιχι
      Φιλιά καλικαντζαρένια -το λιγότερο!!! :D

      Διαγραφή
    3. καλημερουδιους ομορφους και κατεργαρενιους ;)
      εισαι το χαμογελακι της αισιοδοξιας παντα θα το λεω...οποτε διαβαζω σχολιο σου το χαμογελο δεν το γλιτωνω στα σιγουρα!!!ειναι ομορφη μερα σημερα και ηδη εχει γινει χαρωπη!!! :)απολαμβανω γαληνιος την δυναμικη αυτης της ηρεμιας :)δεν μπορω να προσδιορισω το λογο ομως ολα νιωθω πως μπαινουν σε μια διασταση που ελειπε χρονια...
      εεεε δεν γινεται να μην εισαι κατεργαρουλα ειναι στο dna αυτο απο την ξωτικισια φυση,για αυτακια δεν βαζω ορκο ομως ;)
      σημερα στολιστηκα κοκκινο ξωτικο και δεν κανω προπονηση για αγιος βασιλης....
      αφιερωμενο με αγαπη και ξωτικισια φιλια στη μουσουδιτσα :DDD
      http://www.youtube.com/watch?v=ZnrLajxCuQU


      Διαγραφή
    4. :DDDDD Ευχαριστώ πάαααααρα πολύ... για όλα! και για το χαμόγελό σου :) πιο πολύ από όλα!!!!!
      Συνομιλείς με ένα Παντζάρι, οφείλω να σε πληροφορήσω :D
      βλέπεις λοιπόν για πιο πράγμα μιλούσα; ομορφαίνεις γύρω σου τα πάντα! και σε οποιαδήποτε στιγμή σου, όχι όταν μόνο είσαι
      χαρούμενος απαραίτητα... αλλά να είσαι! ;)πάντα να είσαι!
      χμμμ.. σκεφτόμουν νωρίτερα για τις λέξεις.. αν κατέχουν ακόμα ατόφια τα νοήματα και αν θα έπρεπε να φτιάξουμε από την αρχή μια καινούρια γλώσσα.... γιατί πώς να πεις την ομορφιά που κρύβεται στο σκοτάδι..; και ομορφιά να πεις επίσης αυτήν που είναι το ίδιο το Φως..; κι όμως έχουν το ίδιο όνομα.. και στο βάθος έχουν και την ίδια ουσία... το ξέρουμε όμως, το θυμόμαστε ακόμα αυτό;;
      Επίσης, μόλις πριν δω το σχόλιό σου με το βιντεάκι αυτό (!:)))!(((:!:)))!) άνοιγα να ακούσω βιντεάκια που μιλούσαν για τον χειμώνα.. πως χειμωνιάζει έλεγαν... και ήρθα εδώ και χειμώνιασε όντως.. ανατέλοντας τις πιο ζεστές ακτίνες ενός ολοφώτεινου Ήλιου!!! και είναι αλήθεια πως γι αυτόν ακριβώς τον λόγο τον λατρεύω τον Χειμώνα! :) επειδή σκορπίζει στην πλάση και στις ψυχές μας ένα σπάνιο δώρο που δεν το έχουμε όμοια ανάγκη τις άλλες εποχές του χρόνου.. την Θαλπωρή του!.. επειδή χαρίζει ανεκτίμητη αξία στον ήλιο και στο φως του... στη θέρμη της ψυχής μας, αυτή την ίδια που κοκκινίζει και τα μάγουλα.. ή και ανάποδα, αυτή που ζεσταίνει την καρδιά όταν από κρύο και όχι από αμηχανία έχουν κοκκινίσει τα μάγουλα :P
      Φιλιά! το δίχως άλλο κατακόκκινα :D

      Διαγραφή
    5. ποσο ποσο μα ποσο σιγουρα σου παει το παντζαρενιο χρωματακι :))) (ετσι για να δεις πως ειναι ενα κοκκινο ξωτικο και να με λυπηθεις λιγουλακι :P)
      λεξεις...ισως να ξεχασαμε την ψυχη που κρυβει η καθε λεξη οταν την προφερεις.νιωθω καμια φορα πως απεμειναν γραμματα αψυχα που καπου προσπαθουν να συνδεσουν κατι και ολο το νοημα τους παλι ασυνδετο μενει, αφου λειπει το κομματι της ψυχης...οταν ομως μικρες ευχαριστες εξαιρεσεις μου εμφανιζονται απλοχερα, για λιγο ξεχναω την μουτζουφλια μου και λεω μπα...γκριζα σκεψη ητανε μοναχα ακομα η μαγεια υπαρχει ;)
      ανεκαθεν αγαπουσα το φθινοπωρο αλλα ετσι οπως τον περιεγραψες τον χειμωνα δεν μπορω να μην τον βαλω στην καρδια μου ;) (οτι κι αν πεις τα καλοκαιρια τα μισω και δεν αλλαζει!με φανταζεσαι ξωτικο με μαγιο και μπρατσακια;χαλιααααααα:P)
      σε ολα τα αλλα τα γλυκοκατεργαρουλικα που κατευθυνονται προς εμενα κανω πως δεν τα καταλαβα, ετσι γιατι το καλαμι επιμενω να το κοιτω παρκαρισμενο :PPP αν τα κανω αυτα (που δεν) δεν το καταλαβαινω αλλα αν ενα χαμογελο στρογγυλοκαθεται σε μια μουσουδιτσα οποιος κι αν ειναι η αιτια για αυτο εεεε εγω τοτε γιατι να μην παιξω με τις νεραιδες μπροστα σε αυτη την μαγεια (χαζο ειμαι;οχι,δεν ειμαι!!!)
      νεραιδες να στολιζουν περισσοτερο τα χαμογελα σου αδερφουλα :DDDDD
      (οσο περναει ο καιρος το πας απο εδω,το πας απο εκει ολο το γλυκουλικο μου βγαζεις και δεν κανει εχω και ενα ονομα να προστατευσω :P) φιλιαααααα!!!!

      Διαγραφή
  6. Σου στελνω πολλα αερινα φιλια αποψε...στολισμενα νυχτερινες δροσοσταλες ....πλεγμενα σε ιστο ελπιδας κ προσμονης μαζι!
    Κρατησε τα να μην τα ξεχνας!
    Με τα ματια της ψυχης σου ναφεθεις να ονειρευτεις οσα ποθεις....
    Η ελπιδα θα στολιζει το προσκεφαλο σου....
    καλο ξημερωμα,καλο μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μια τεραστια καλημερα διαφανη, γεματη φιλια και αρωματα :)
      κατι ηθελα να πω για τον παπαζογλου αλλα δεν μπορεσα,νομιζω ομως πως ηδη ξερεις και αυτο δεν χρειαζεται επαληθευση :)))
      και αυτα μεσα στο μικρο θησαυρο τα εχω κρυμμενα...που ολο γινεται και πιο πλουσιος τωρα τελευταια! :D
      ονειρα....και μια κρυφη ελπιδα για συντροφια μεχρι το ξημερωμα ισως και περα απο αυτο....
      ηδη κοντευει μεσημερι αλλα η αγκαλια σταθερα ολοζεστη και ανοιχτη για να κρυψει ολα τα μυστικα που μπορει να μην βρεις σκια να κρυψεις...

      Διαγραφή
    2. Κ εγω κρυφο-ξωτικια ειμαι...
      Κ οταν κανω πονηριες μακραινουν κ ταυτια μου...χιχιχι!
      Ξερω ολες τις σκιες που θα κρυψω τα μυστικα μου! Τα κρυβω κ στις πρωινες δροσοσταλιδες που λαμπυριζουν στο πρωτο παιχνιδισμα των ηλιαχτιδων! ;-)

      Φιλια καλο μου....

      Διαγραφή
    3. ειμαι απολυτα σιγουρος για αυτο :DDDD
      σιγα μη και δε μακραιναν μονο εγω θα την παθαινω ετσι;)
      μη μου κλεβεις κρυψωνες...:P
      αερινα παντα στελνω και τα δικα μου κοριτσι των παιχνιδιων της σκιας....:)

      Διαγραφή
  7. όλη η ζωή σου είναι μια προσμονή χωρίς τέλος
    όσα κι αν έρθουν πάντα θα περιμένεις εκείνο που θα "αλλάξει" τα πάντα
    εκείνο που δεν ξέρεις τι είναι ή πως λέγεται, με τι μοιάζει
    μα εκεί πιστά θα το περιμένεις ως το τέλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κυριακατικη καλημερα :)
      δηλαδη τιποτα δεν υπαρχει που να μας ολοκληρωσει;δεν εννοω να μεινουμε στασιμοι και βολεμενοι σε συνθηκες και πρεπει.ανησυχα πνευματα που ψαχνουν και προσμενουν ολο κατι γεννιομαστε...
      εννοω πως υπαρχουν λιμανια ψυχης που σε ολοκληρωνουν και δεν εχει πιο περα,καποιος κατι που μεσα απο εκει.αν και τωρα που τo ξανα σκεφτομαι ακομα και εκει προσμενεις την επομενη μερα,την επομενη στιγμη...
      δεν ξερω αν ειμαι στο σκεφτικο σου παντως απο την πλευρα που το αντιληφθηκα θα συμφωνησω στο απολυτο :)

      Διαγραφή
  8. Ναι ξωτικο μου...το ξερω το γιατι...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν γινοταν εσυ να μην το ξερεις.... :)
      σου ειπα ποσο μου ελειψες ε;!

      Διαγραφή