22 Ιουλίου 2012

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΟΥ ΧΘΕΣ

Γρανάζια κοκαλωμένα σε λέξεις και εικόνες.
Χωρίς στίγμα βιωσιμότητας.
Σκέτες λέξεις.
Σκέτες εικόνες.
Τόσο ασύνδετες και τόσο σιαμαίες.
Ο απόηχος της πόλης ίσα που φτάνει εδώ.
Συγχρονίζεται με τη βδέλλα που βυζαίνει
το μεδουλι της καρδιάς μου.
Ένα μακάβριο κονσέρτο
παιγμένο μόνο για μένα.
Μια λήθη χωρίς λήθη.
Στη παρουσία μου απών.
Χωρίς ουρλιαχτό επιβίωσης.
Στο ερωτικό μου κάλεσμα
μια τρύπα έχει απομείνει
για να κοιτάω σαν ηδονοβλεψίας
όσα θα μπορούσαν να είχαν γίνει,
καθώς θα με κερνάει χολή
αυτό που έχει επιζήσει.

9 σχόλια:

  1. γιατί επιλέγεις να αγκιστρώνεσαι στου χθες τον απόηχο; όταν το μόνο που έχεις είναι το σήμερα;

    Στο σήμερα μπορούν να συμβούν τα πάντα
    ή μπορεί να μην συμβεί τίποτα...

    σε ποιου το χέρι είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. θα συμφωνήσω με τη flash, ξωτικό μου :)
    θέλεις να είσαι αυτός που ζει ή αυτός που θυμάται; μην γίνεσαι παρατηρητής της ζωής, ενώ μπορείς να είσαι πρωταγωνιστής ;)
    μην αφήνεις μέρες και νύχτες να πηγαίνουν χαμένες. ακόμη κι αν δεν συμβαίνει αυτό που ποθείς, μπορούν να συμβούν άλλα όμορφα! τι περιμένεις; εσύ διαλέγεις. και συνήθως διαλέγουμε το καλύτερο για τον εαυτό μας ;)
    άσε που είναι και καλοκαίρι!

    (δεν είναι κακό να πέφτεις, αρκεί να σηκώνεσαι.)
    http://www.youtube.com/watch?v=izAxteFCyCE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θa σε καλησπερίσω με ένα όμορφο τραγούδι...

    http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=YI2XuIOW3gM

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλησπέρα καλησπέρα και είναι αναπάντεχο τραγούδι :D
      σαν τα γουρουνάκια κυλιέμαι στις αναμνήσεις και παίζω ένα παιχνίδι κλαυσίγελου.
      γλυκόπικρα σήμερα τα πράγματα αλλά είναι η ιεροτελεστία της Κυριακής.
      περιμένω να πέσει ο ήλιος για να ασχοληθώ λιγάκι με τα λουλούδια στον κήπο (κυριολεκτώ ε!)
      μόλις ποτίσω και μυρίσει η βρεγμένη γη θα αράξω να τα πιω με το φεγγάρι πέρνα και συ αν θες κερνάει το φεγγάρι :DDD

      Διαγραφή
  4. πολυαγαπημένες μου και οι δυο θα σας απαντήσω ταυτόχρονα :)
    οι Κυριακές μου,ανήκουν στον απόηχο του χθες.υπάρχουν για τις αναμνήσεις.σαν την ωραία κοιμωμένη που περιμένει το φιλί για να ξυπνήσει και να αρχίσει να ζει.
    από αύριο το σήμερα εκτός κι αν έρθει το φιλί μέχρι τότε ;)
    επιλέγω αυτό γιατί είναι το καλύτερο ,τουλάχιστον αυτό επιλέγει η ψυχή μου ως καλύτερο.άρα όλα είναι στο χέρι της ψυχής μου που θλίβεται τις Κυριακές και αναδιοργανώνεται την υπόλοιπη εβδομάδα (το προσπαθεί και καταστρώνει σχέδια).το μυαλό προσπάθησε να αλλάξει ρότα σε όλα αυτά αλλά δεν...
    δεν είμαι χαμηλά σήμερα είμαι μέσα στις αναμνήσεις κι αν με θλίβει ο απόηχος εξίσου μου χαρίζει χαμόγελο με τις αναμνήσεις του (όσο μπορώ αποφεύγω αυτές που δημιούργησαν τον απόηχο)
    ωραίο τραγούδι και ευχαριστώ πολύ πολύ που ενδιαφέρεστε τόσο για μένα (είναι δώρο και το φυλάω) :D
    είναι Κυριακή όμως και ανήκει σε μια άλλη εποχή :D
    δύο καλοκαιρινά μεγάλα χαμόγελα ένα για την flash και ένα για το πεφταστέρι :D αρκετά σας κούρασα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. εγώ σε καταλαβαίνω ξωτικούλι
    με πιστεύεις;
    οι αντιδράσεις μας τις περισσότερες φορές
    στον εαυτό μας στρέφονται
    το ξέρεις..
    και αν κάτι κούρασε
    και εμένα ακόμα
    είναι αυτή η -αγαπησιάρικη ήθελε να ναι-
    γκρίνια μου :ο)

    Φιλί και προχώρα με δύναμη.. αύριο άλλωστε είναι Δευτέρα ;)

    έτσι κι αλλιώς οι Κυριακές θα ανήκουν πάντα όπου η καρδιά ορίζει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. δεν με κούρασε η αγάπη που μου προσφέρεται :)
    νιώθω τυχερός κι ας μη την αξίζω.
    μου θύμισε το μητρικό μάλωμα που δεν σε μαλώνει πραγματικά μόνο σε νοιάζεται και προσπαθεί να σε τσιγκλίσει για να φτάσεις τα καλύτερα σου :) ευχαριστώ...
    αύριο δευτέρα και ετοιμάσου για το νέο στόχο της εβδομάδας... :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. να χωρίσει τις μέρες ο πόνος, η ανάμνηση, το ρίγος πως μπορεί;
    σε ποιο κήπο να έσπειρες άραγε την ψυχή σου και μένει εκεί τις Κυριακές;
    σε ποιο παρτέρι το βλέμμα σου;

    ας έρθει ότι είναι να έρθει, αύριο ή και....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλή εβδομάδα με...όσα λαχταράς! :D
      μμμ...στο κήπο που γεννήθηκε η ολοκλήρωση,στο παρτέρι που έγινε κορμί το όνειρο...
      Σαν τον πιτερ παν οι Κυριακές είναι η δικιά μου χώρα του ποτέ :)
      η αγκαλιά ανοιχτή και προσμένει να αγκαλιάσει...

      Διαγραφή