ΟΠΩΣ ΤΟ ΛΕΕΙ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣΤΗΚΑ!!!

Χθες πήγα στην συναυλία που σχεδίασε ο Μαχαιρίτσας στο Καλλιμάρμαρο.Ήθελα να ταξιδέψω για λίγο μακριά από όλα,μέσα από μουσικούς στροβιλισμούς και πλήθος αγνώστων.Η Ακρόπολη παρακολουθούσε αγέρωχη κι ίσως το μόνο που έλειπε για να γίνει λίγο ακόμα πιο μαγικό το τοπίο ήταν η πανσέληνος.Αν και για μένα το μισό φεγγάρι με κάλυψε σε όλα τα μισά που νιώθω μέσα μου.

Δεν θα μπω σε πολλές λεπτομέρειες η συναυλία ξεκίνησε με μηδαμινή καθυστέρηση και το στάδιο ήταν γεμάτο.Τα βιντεάκια που έδειξαν στα τραγούδια "Ο ταύρος" και "Στη Μαρία Κάλλας" είχαν την αίγλη του σεβασμού και την υποχθόνια κριτική για το σήμερα.Οι μουσικές εναλλαγές και οι καλλιτέχνες ήταν ταξιδιάρικα και κάποια μικρά προβλήματα που υπήρχαν στην αρχή με τον ήχο δεν επηρέασαν κανενός την διάθεση.Δεν εμφανίστηκε ο Κατσιμίχας όμως υπήρχαν οι εκπλήξεις όπως ο Μαργαρίτης,ο Πασχαλίδης και για μένα ήταν η φωνή του Αλιάγα (ήμουν προκατειλημμένος το παραδέχομαι).Γενικά η συναυλία ήταν ένα μουσικό ταξίδι σε ήχους και εποχές.Ένα συνοθύλευμα ένωσης του πριν με το τώρα και μια μυστική ελπίδα για το αύριο.Οι μεγάλοι καλλιτέχνες (Adamo, Branduarti, Lavilliers, Σαββόπουλος, Φαραντούρη κλπ) παρόλο και την μεγάλη ηλικία τους,απέδειξαν πως όπου υπάρχει ψυχή και αγάπη η φωνή μένει αγέραστη και σε συνεπαίρνει με το ίδιο πάθος και κέφι.Ο αλληλοσεβασμός και ο μη βεντετισμός ήταν διάχυτος στην σκηνή και τελικά απέφερε ως αποτέλεσμα αυτής της "σύμπραξης" την απόδειξη των θαυμάτων που δημιουργεί η ένωση χωρίς όρια και ταμπέλες.

Χωρίς να θέλω να γίνω παράξενος (περισσότερο από όσο είμαι) με ενόχλησαν κάποια πράγματα,που τους έδωσα σημασία μετά τη λήξη της συναυλίας.Η ατέλειωτη ουρά με την γκρίνια και το σπρώξιμο χωρίς έλεος (ξεφτίλα νούμερο ένα). Ήρθες για να χαλαρώσεις και να απολαύσεις καλλιτέχνες που αγαπάς.Το ίδιο και άλλοι άνθρωποι μαζί με σένα.Λίγη υπομονή και λίγο κουβεντούλα με τους γύρω σου κάνει τα πράγματα πολύ πιο ανώδυνα και έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις ενδιαφέροντες υπάρξεις. Εξάλλου αν δεν θες την ουρά έλα πιο νωρίς.Για όλα υπάρχει λύση... Δεν μου άρεσε ο όχι μόνο λεκτικός καβγάς των 40άρηδων για μια θέση.Ενώ υπήρχαν ολόκληρες κερκίδες στο Καλλιμάρμαρο (ξεφτίλα νούμερο δυο).Ένα οπίσθιο πιο εκεί τι πειράζει;Σε συναυλία ήρθες όχι σε πόλεμο επικράτησης...Δεν την πάλεψα με κάτι πιτσιρίκια που έβγαλαν το playstation την ώρα της συναυλίας και παίζανε με βαθύτατη προσήλωση (ξεφτίλα νούμερο τρία).Δεν σου αρέσει ο τραγουδιστής;Δεν τον ξέρεις γιατί είναι μιας άλλης τελείως εποχής;Δεκτά και τα δυο.Μόνο που δείξε λίγο σεβασμό αν όχι στον καλλιτέχνη, αν όχι στους γύρω σου  και στο χώρο που βρίσκεσαι, τουλάχιστον στα λεφτά που έδωσες...Ανακοίνωση "ένα 4χρονο κοριτσάκι χάθηκε".Αντίδραση"Γέλια"(άνευ σχολίων ξεφτίλα).Με ενόχλησαν τα δωδεκάποντα...Τα ποδαράκια σου μες το καύσωνα και την ανάβαση στα μάρμαρα δεν τα λυπάσαι; Συναυλία είναι όχι πρώτο τραπέζι πίστα...(διαμαρτυρία ποδιών για λίγη ελευθερία κινήσεων).Σκουπίδια, κερκίδες με σκουπίδια....(ξεφτίλα αιώνια). Είμαστε Έλληνες και το αποδεικνύουμε σε κάθε ευκαιρία...Δεν μιλάω για τα αποτσίγαρα.Μιλάω για τα μπουκάλια,για τα κουτάκια,τα χαρτομάντιλα.Μια σκάλα κάτω έχει σκουπιδοτενεκέ...Τώρα που είπα μπουκάλια το παγωμένο νεράκι 1,00 εύρω ενώ το ζεστό 0,50 ευρώ.

Εγώ πήρα το κρασάκι μου από το σπίτι και αποσπάστηκα, μετά τις πρώτες νότες της μουσικής,από το κορμί μου.Μόνος.Δεν θα πω ψέματα πως δεν κοίταγα στο πλήθος μήπως κατά τύχη σε πετύχω.Δεν σε πέτυχα.Μόνος χωρίς εσένα αλλά και με σένα.Παράδοξο αλλά ότι έζησα χθες το έζησα μαζί σου λίγο πιο έντονα από τις στιγμές της καθημερινότητας.Μισό το φεγγάρι μισός και εγώ.Με μισές αναμνήσεις και μισά βιώματα.Ολόκληρος στα μισά μου και στα ολόκληρα μισός.Αποτίμηση βραδιάς...Όλα είχαν την μαγεία της ελπίδας για μια ένωση "Οι άγγελοι ζουν ακόμα στη Μεσόγειο".Ξέρω πως δεν μιλάγανε για τη δική μας ένωση αλλά για την ένωση των λαών και των ανθρώπων.Ξέρω,μα μου αρέσει να σκέφτομαι πως έστελναν και σε σένα ένα μήνυμα.(εδώ έχω την δικαιολογία του κρασιού για αυτό και ονειροβατώ τόσο ξεκάθαρα). Ακόμα κι ας μην ήσουν εκεί το σίγουρο είναι πως δεν έλειπες...Το μισό φεγγάρι μάρτυρας μιας βραδιάς που τραγουδούσε πως τίποτα δεν είναι πραγματικά μισό ακόμα κι όταν έτσι δείχνει...Είμαι σίγουρος πως και το φεγγάρι συναυλιάστηκε χθες!!!