ΜΗΝΙΑΤΙΚΟ

Σε ένα κόσμο αποκτήνωσης
ξερνάμε την κανιβαλιστική ανθρωπιά μας,
κοιτώντας τις ειδήσεις των 8.
Αναπαράγουμε ιστορίες
που δεν υπήρξαν ποτέ ιστορίες
και θυμόμαστε δακρύζοντας ένα παρελθόν
που δεν ήταν ποτέ δικό μας.
Τα χαράματα φοράμε τη μίζερη μουτσούνα μας
και στοιβαγμένοι σε κουτιά μετακινήσεων
αλληλοβρίζουμε την κοινωνία
σαν κάτι τόσο ξέχωρο από εμάς.
Η γκρίζα μας μορφή χρωματίζεται,
κυρίως στα μάγουλα,
όταν υστεριάζουμε πως δεν είμαστε ρατσιστές.
Όχι, δεν είμαστε...;
Αν όλοι αυτοί ήταν φυσιολογικοί,καθαροί και νομοταγείς
δε θα ήταν διαφορετικοί,θα ήταν όπως εμείς.
Μεροκάματο,ξεφτίλα και επαναστάσεις του φραπέ ή της μπύρας
Αυτά κληρονομούμε.
Αυτά μεταβιβάζουμε.
Είμαστε,όμως,ελεύθεροι!
Μια ελευθερία που βρωμοκοπάει ήττα...
Δεν χρειαζόμαστε φρούρηση εδώ και καιρό
αφού,συμβιβαστήκαμε στην ελευθερία μας...
Η ουσία βασικά είναι,πως αύριο λήγει το ηλεκτρικό
και το μηνιάτικο αργεί πολύ για να ρθει....