25 Νοεμβρίου 2012

ΑΓΝΩΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ


Πάλι εδώ ανταμώσαμε.
Στα ίδια μέρη,οι ίδιοι άνθρωποι...
Ο ένας απέναντι από τον άλλον.
Μετράμε πληγές και αντισταθμίζουμε στιγμές.
Σαν να έχουν εξατμιστεί όλα μέσα μας
κι όμως την ύστατη στιγμή χαράχτηκε χαμόγελο.
Από τότε τίποτα...
Ούτε χαρά,ούτε δάκρυ,ούτε ελπίδα,ούτε καν θυμός.
Τόσο τίποτα...
Μαρμαρωμένο τίποτα.
Η έννοια του απόλυτου τίποτα.
Να μαστε πάλι εδώ...
Απέναντι ο ένας από τον άλλον...
Περιμένω να δω ποιος πόνος
από όσους προσφέρουμε απλόχερα θα μας πονέσει αρκετά,
για να μας χαρίσει το ουρλιαχτό της επιβίωσης.
Ξέρω πως θα μιλάγαμε για αγάπη απόψε...
Σαν τη μέδουσα με κοιτάς σιωπηλή
και εγώ πετρώνω καθώς σε κοιτάω.
Η αγάπη στη μέση του διαχωρισμού μας.
Θα μιλάγαμε και για λάθη απόψε...
Η αγάπη στη μέση του κάθε τίποτα μας.
Αντικρούει τα πάντα και μας τα ξαναπροσφέρει αποπροσανατολισμένα.
Κάτι θα λέγαμε σήμερα...
Η αγάπη στη μέση και γύρω γύρω τίποτα.
Πως φτάσαμε εδώ θυμάσαι;
Ας μη πούμε τίποτα η αγάπη μας κοιτάει.
Αγάπη και τίποτα.
Τίποτα και αγάπη.
Χωρίς λυτρωτική θλίψη...
Μόνο αναμονή μέσα στο τίποτα
και η αγάπη να μας κοιτάει επίμονα μέσα στα μάτια...





8 σχόλια:

  1. Ανώνυμος25/11/12 7:08 μ.μ.

    "η αγάπη στη μέση του κάθε τίποτα"..
    μη βρίζεις την αγάπη φίλε μου
    κάπου εκεί έξω είναι και σένα περιμένει
    ν' αγαπήσεις και ν' αγαπηθείς, μέχρι θανάτου!!
    θυμήσου το

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "η αγάπη στη μέση του κάθε τίποτα μας"...
      δεν το προσεξες καλα,οχι στο καθε τιποτα γενικα και αοριστα.
      ειναι το κεντρο και ειναι στο κεντρο...
      η αγαπη στη μεση συνδετικος κρικος στο διαχωριστικο.
      καποιες στιγμες μεσα απο λαθη και φοβους βρισκομαστε σε ενα σημειο που δεν υπαρχει ουτε τελος,ουτε αρχη.μετεωριζομαστε σαν νεκρωμενοι κι αν οντως εχεις νιωσει αυτη την αγαπη τοτε μονο αυτη μενει να σε κοιτα σταθερα βαθια στα ματια και να περιμενει,οπως η αγαπη ξερει να περιμενει μεσα ακομα και απο το τιποτα.
      ισως να εγινα ετσι λιγακι πιο κατανοητος...
      καλο ξημερωμα να εχουμε φιλε μου!

      Διαγραφή
  2. μένω σε εκείνο τον πόνο που θα μας χαρισει την ανάγκη της επιβίωσης ...
    ξέρει τι πιστεύω; ότι πρέπει να έρθει στην κατάλληλη στιγμή για να αλλάξουμε και να βελτιώσουμε τον εαυτό μας .... αλλιώς ; ....τίποτα

    Πολύ όμορφο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν το ειχα σκεφτει ετσι...ακουγεται ομως λογικο!
      ισως να περιμενει την καταλληλη στιγμη για να εχει αξια και οντως να αλλαξει κατι μεσα μας!
      ευχαριστω :)
      ονειρα μαγεμενα απο αγαπη να εχεις!

      Διαγραφή
  3. Ανώνυμος25/11/12 8:27 μ.μ.

    Με άγγιξε αυτό το κείμενο σου. Τόσο μα τόσο πολύ. Και απ' την μία θέλω να σου πω ένα μπράβο γιατί μας ταξίδεψες σε μονοπάτια αισθαντικά, με τον δικό σου, μοναδικό - γοητευτικό τρόπο, από την άλλη όμως αυτό το τίποτα που σε "τριγυρνά" με στεναχώρησε.
    Καλό μου ξωτικό η αγάπη είναι ένα ακριβό δώρο που μας χαρίζει η ζωή για να γεμίζει τις στιγμές μας. Αν δεν τις γεμίζει, υπάρχει ένα κενό. Καλώς ή κακώς το τίποτα, προσπαθεί να "νικήσει" την αγάπη για να κλέψει λίγο απ' την αίγλη της και να γίνει κάτι.
    Μα το θέμα είναι τι αντέχει ο καθένας, μπορεί να αρκεστεί στην αναμονή και να κοιτάζει επίμονα την αγάπη από μακριά περιμένοντας να κάνει μια οποιαδήποτε κίνηση ή θα βγει τελικά εκεί έξω να βρει την αγάπη που του αξίζει;! Την αγάπη του...
    Γιατί ξέρεις, λένε πως η αγάπη που ονειρευόμαστε είναι πάντα δυο στιγμές μακριά μας. Αρκεί να το πιστέψουμε.
    Καλό σου βράδυ ξωτικό μου και εύχομαι να είναι το λιγότερο υπέροχο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. παντα πιστευα πως το κενο δεν ειναι το ιδιο με το τιποτα.παραδοξο ακουγεται το ξερω!κατα την αποψη μου το κενο ειναι οταν λειπει κατι και ψαχνει συμπληρωμα,ενω το τιποτα ειναι οταν εισαι απο ολα και αυτο ισοδυναμει με παυση.παραδειγμα μαθηματικο εαν κανουμε προσθεση το αρνητικο ενα με το θετικο ενα το αποτελεσμα θα ειναι μηδεν στην περιπτωση του τιποτα.ενω στο κενο θα ψαξουμε κατι για να προσθεσουμε μηπως και βγει αποτελεσμα(σε μπερδεψα εεεεεεε;!δεν βρισκω πιο ευκολο τροπο για να εξηγησω αυτο τον παραδοξο τροπο σκεψης μου)
      αρα πανω κατω καταλαβες τη συναισθηματικη υπερφορτωση που επιφερει παγωμα και τιποτα.
      απο την αλλη βεβαια(γιατι μου αρεσει να με αμφισβητω)ισως να εχω φτιαξει αυτο το σεναριο στο μυαλο μου για να αντεξω λιγο παραπανω.αφηνω μια χαραμαδα αμφισβητησης γιατι η σκεψη σου εβαλε σπορα σκεψεων :D
      το μονο σιγουρο ειναι πως η αγαπη ειναι το πιο πολυτιμο δωρο και παραμενει η κινητηριος δυναμη ακομα και για την καθε μας ανασα!αρκει να το πιστεψουμε(διπλα σωστο!)
      ηταν ενα ηρεμο και διαφορετικο βραδυ σημερα!
      το φεγγαρι παιζει κρυφτο μεσα στα συννεφα και γεννα ονειρα...ελπιζω να σε τυλιξει με ολη του την αγαπη και να σε γεμισει απο τη μαγεια του καληνυχτα καλη μου!

      Διαγραφή
  4. Απαντήσεις
    1. σσσσσσσσσσ κρυψου στην τσεπουλα...
      θα παμε στο φεγγαρι αποψε που εβαλε τα συννεφα μπροστα του,για να μας κρυψει καλυτερα...

      Διαγραφή