ΧΙΟΝΙΖΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΠΟ

Χιονίζει στάχτες και αποκαΐδια.
Βαρυχειμωνιά αιθαλομίχλης χωρίς εναλλαγή εποχών.
Γέρικες κορμοστασιές σερνάμενες,
από την ευθύνη του δυσοίωνου βαδίσματος.
Μια πένα αιχμαλωτίζει βρυχηθμούς
δειγμάτων ζωής και υποτίμηση αυτής.
Χέρια ξερά κλαδιά αναιρούν αγκαλιές
σπάζοντας από το βάρος της ανάγκης
και ματωμένα χείλη σφίγγονται
σε κάθε φιλί που αιωρείται στην άκρη τους.
Η υγρασία της ψυχής παίζει
μελωδία θλίψης στη ραχοκοκαλιά
μα, οι κραυγές συνθλίβουν το άκουσμα της.
Χειμώνας απρόσωπος.
Χειμώνας χωρίς σιωπές,
χωρίς ονειροπατήματα.
Χιονίζει στάχτες και αποκαΐδια,
από καψαλισμένα φτερά ξωτικών.
Φτερά φορτισμένα και αγέρωχα
από τη δύναμη της ελπίδας,
την τρέλα των ονείρων
και το διάφανο μυστικό του ΖΩ χωρίς επιβίωση....