ΕΓΩΕΣΥ ΚΑΙ ΕΣΥΕΓΩ

Θέλω τόσα να σου πω...
Με νίκησε η συνήθεια και σιώπησα.
Είναι πιο εύκολη η σιωπή
καθώς περνάν τα χρόνια.
Τι θα μπορούσα να σου πω για να αγγίξω κάτι
από το τείχος που τόσο διεξοδικά χτίσαμε ανάμεσά μας;
Κάποτε αρκούσε μια στιγμιαία αστεία γκριμάτσα
και όλα φωτίζονταν.
Τώρα πρέπει να πραγματοποιηθεί
μια εμπεριστατωμένη έρευνα κινήσεων
κι αν τα καταφέρουμε θα αποκτήσουμε μια αναλαμπή φωτός.
Μεγαλώνουμε φίλε...
Μεγαλώνουν και οι  πρόχειρες δικαιολογίες μας.
Έχω παράπονα πολλά με σένα.
Χωρίς να μιλάμε,σκουπίζουμε  την ομίχλη των υδρατμών
που εμποδίζει το αλληλοκοίταγμα μας.
Κρατάμε ισορροπία ειρηνικής εμπάθειας.
Τελείωσε το ξύρισμα
και μαζί του και οι λόγοι που κοιταζόμαστε.
Άλλη μια ματαίωση παρεξηγήσεων.
Μη μου κατσουφιάζεις
για το λίγο αίμα που κύλισε στο κόψιμο.
Δες το σαν φόρο τιμής
σε όσα επιμένουμε να μας κάνουμε...