20 Ιουνίου 2012

ΣΗΜΕΡΑ

Σήμερα ξύπνησα με διάθεση αέρινη και λιγάκι αλαφροΐσκιωτη.Κάθισα στην αυλή κι απόλαυσα τον κρύο καφέ αγναντεύοντας τα δέντρα που σκαρφάλωνα μικρός.Νόμιζα πως ξαναείδα την γιαγιά μου να ανησυχεί και για να μην δείξει την αδυναμία της να με απειλεί με απαγόρευση του πολυπόθητου γλυκού.Μίλησα με τα λουλούδια μου.Μου μιλήσανε κι αυτά καθώς το μελτέμι έπαιζε κρυφτό στις φυλλωσιές τους.Είπα μια χαρμοσύνη καλήμερα στο στρυφνό γείτονα και ας τον είδα που στραβομουτσούνιασε,του χαμογέλασα λιγάκι παραπάνω.Άναψα άλλο ένα τσιγάρο και αποφάσισα πως σήμερα θα ονειρευτώ παραμύθια,όπως τα ονειρευόμουν παιδί.Δεν θα τα τελειώσω.Θα τα αφήσω μετέωρα να ονειρεύονται παραμύθια....


8 σχόλια:

  1. χαμογελα στους γειτονες καποια στιγμη θα δεις,θα σου χαμογελασουν και αυτοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σκανταλιάρικα τους χαμογέλασα σήμερα!
      καλώς ήρθες!

      Διαγραφή
  2. Σήμερα με γύρισες στο πατρικό μου.. που ήταν σε γειτονιά..
    και είχε αυλή και δέντρα και λουλούδια...
    τότε που ακόμα ονειρευόμουν παραμύθια τόσο παραγωγικά
    που ήταν σε θέση μετά το καθένα από αυτά
    να γεμίσουν με παραμύθια όλο τον κόσμο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. για μένα το πατρικό σπίτι ακόμα κι όταν όλα έχουν αλλάξει έχει αυτή τη μαγική δύναμη να σου θυμίζει τη χώρα που είχαν αναιρεθεί όλοι σου φόβοι.κι αφού υπήρχε μπορεί να ξανά υπάρξει κάποτε... :)

      Διαγραφή
  3. ξωτικό, είναι το γνωστό "χαμογελάτε - κάνει τους άλλους ν' ανησυχούν";;
    ωραίος τρόπος να ξεκινήσει κανείς τη μέρα του :)
    τι καλό που κάνει ένας καφές, και ένας κήπος :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αγαπημένο μου πεφταστέρι αν και εγώ αυτό προσπάθησα ο γείτονας,μου την έφερε με το "δε σου χαμογελώ σου δείχνω μόνο τα δόντια μου".αλλά δεν του την χάλασα σήμερα γιατί είναι από τα λίγα πράγματα που κάνει τοοοόσο καλά ;)
      τον είχα παραμελήσει τον τελευταίο καιρό και σήμερα του αφιερώθηκα.δεν υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα,έστω και για λίγο ξεχνάς το γκρίζο αυτής της πόλης...
      πρόταση αν δεν έχεις κήπο φτιάξε το μπαλκόνι.όλο και κάποια νεράιδα θα κρυφτεί στις γλάστρες σου...

      Διαγραφή
  4. Κατ' αρχήν θα συμφωνήσω με τον σύντροφο Candy (jok). Η ποίηση δεν βασίζεται σε περίτεχνα νάζια - γι' αυτό και οι γυναίκες είναι, στην πλειοψηφία τους, γλοιώδεις, κολλώδεις και ανιαρές όταν γράφουν. Πλήττω με τα γυναικεία ποιήματα, προσωπικά.

    Η ποίηση αναδεικνύει τον κατανοητό λόγο, τον αντρίκειο, που που μια δύναμη καρδιάς τον εξυψώνει- Κουασιμόντο, Μπρεχτ, Ουνγκαρέττι, Παβέζε.

    Οι επιρροές σου από τον Μόρρισον, σεβαστές αλλά είναι ...άλλη φάση.

    Προσωπικά, επίσης, σε συμβουλεύω να μην πολυασχολείσαι με τους αναγνώστες σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. θα το πάρω από το τέλος το σχόλιο σου
      δεν γίνεται να μην ασχοληθώ με κάποιον που έκανε τον κόπο να αφιερώσει λίγο από το χρόνο του σε αυτό το χώρο και ακόμα περισσότερο εάν ασχολήθηκε τόσο ώστε να μου γράψει κάτι.το λιγότερο που θα χαρακτήριζε μια τέτοια στάση θα ήταν η αγένεια.
      θα σε απογοητεύσω αλλά οι επιρροές μου δεν είναι Μόρισον δεν με εκφράζει ακουστικά.καλώς ή κακώς είμαι εγώ ίσως αν ήταν κάποιος άλλος να έγραφα κομψοτεχνήματα...δυστυχώς δεν συμμερίζομαι τους ανθρώπους που θέλουν να μοιάσουν σε κάποιον άλλον εκτός του εαυτού τους.
      φοβάμαι πως θα σε νευριάσω λίγο γιατί η αρχή της πρότασης σου είναι μια όμορφα δομημένη ρατσιστική μορφή και υποστηρίζει την έμφυλη κατωτερότητα.άντρες και γυναίκες δηλαδή άνθρωποι έχουν πάντα διαφορετικό τρόπο έκφρασης.το ότι είναι κάποιος διαφορετικός δεν σημαίνει πως είναι κατώτερος αντιθέτως σημαίνει πως είναι μοναδικός.νομίζω πως και η βιολογία μιλάει για διαφορετικότητα όχι για κατωτερότητα.όσο για το αντρίκειο είναι κάτι το οποίο επιλέγεις ως τρόπο ζωής και δεν το αποκτάς ως βιολογικό αποτέλεσμα.
      σε ευχαριστώ για τον κόπο που έκανες για να σχολιάσεις να έχεις ένα καλό βράδυ.

      Διαγραφή